Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Sandijk, Bernardus]

SANDIJK (Bernardus), of Zandijk, geb. te Amsterdam 26 Aug. 1680, overl. te 's Gravenhage 9 Juni 1724. Hij is eerst predikant te Dwingeloo geweest, van waar hij 13 Maart 1707 naar Arnhem vertrok, en in 1708 naar's Gravenhage. Hier hield hij een lijkrede op Ds. Jacob de Kempenaar, 5 Mei 1726, over Hebr. 13:7: Lijkrede op het afsterven van ds. de Kempenaar. Van deze rede neemt Sincerus (J.P. Sprenger van Eyk, zie dl. VIII, kol. 518) in zijn: De kanselontluistering, blz. 84-86, een deel over, waarna hij besluit: ‘Zoo gaat dit al wild voort, en het

[p. 871]

slot is: “Onder andere middelen zal de heilbegeerige ziel in een veylig kuras geklonken worden door het gedenken aan de voorgangers en de uitkomst van derzelver wandelinge”. Wat zou apostel Paulus wel van zoodanige prediking gedacht en gezegd hebben? Zekerlijk niet wat wij op de keerzijde van het titelblad lezen: kerkelijk goedgekeurd.’ Voorts schreef hij: Over Jezaias, 53, en Verhandeling van de genezing der melaatschen; eindelijk een voorrede in N.S. van L [eeuwaarden], De bekommerde Christen onderrigt en bemoedigt.... (2e dr. Amst, 1722), waarvan ook een uitgave bestaat in 1746.

Zijn portret met vrouw en kinderen is geschilderd door M. Verheyden en gegraveerd door J. Gole naar A. Storck.

Zie: B. Glasius, Godgeleerd Nederland III ('s Hert. 1856), 260; T.A. Romein, De hervormde predikkanten van Drenthe (Gron. 1861), 171; Kerkelijk Handboek (1903), Bijl., 114; (1907), Bijl., 118; Noordbeek en Mourik, Naamrol der godgel. schrijvers, vierde druk (Amst. [1752]), 226, 366, 488, register (op Leeuwarden; Bibliotheca theologica et philos. (Lugd. Bat., Burgersdijk en Niermans, 1900), 355, 794 (no. 775); R. Arrenberg, Naamregister van nederduitsche boeken tot 1787, 302.

Knipscheer