Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Rietveld, Hermanus]

RIETVELD (Hermanus), geb. te Emmerik 26 Nov. 1760, overl. te Amsterdam 10 Jan. 1832. Hij studeerde te Utrecht en te Leiden in de godgeleerdheid, en werd predikant te Wijngaarden 14 Nov. 1784, te Goudriaan in 1786, te Vlissingen in 1789 en te Amsterdam 8 Juni 1791. Hij vertaalde van G.C.B. Mosche, De lijdensgeschiedenis van Jezus in 39 leerredenen met practicale aanmerkingen, drie deelen (Amst. 1820/21), en van G.J. Bartels, twee werken o.d.t. Karaktertrekken en merkwaardige gebeurtenissen

[p. 814]

uit de lijdensgeschiedenis van Jezus (Amst. 1825) en Homiliën over geschiedkundige gedenkwaardigheden uit het leven van Jezus (Amst. 1824); alles uit het Hoogduitsch. Eindelijk bezorgde hij van J.F. Martinet's Kerkelijke historie der Waldenzen een derde uitgave in 1826 (vgl. dl. II, kol. 876), ‘vermeerderd met een kort verslag van hunne verdere lotgevallen tot op onzen tijd en van den tegenwoordigen staat dezer gemeenten, ook versierd met een kaartje der valleien’, 376 blz.

Zie: B. Glasius, Godgeleerd Nederland III ('s Hert. 1856), 179, 682; Kobus en de Rivecourt, Biographisch handwoordenboek II (Zutph. 1870), 675; Kerkelijk Handboek (1907), Bijl. 117, 167; (1908), Bijl., 103; (1909), Bijl., 151; R. Dijkstra, Boek van rijke herinnering (1578-1928) (Amst., z.j. [1928]), 200; Ned. archief voor kerkelijke gesch. VI (1846), 124v.; Christelijk maandschrift voor den beschaafden stand (1832), 241.

Knipscheer