[Rutten, Franciscus Xaverius]
RUTTEN (Franciscus Xaverius), geb. 31 Jan. 1822 te Sittard, overl. 26 Febr. 1893 te Maastricht, zoon van Martin, herbergier, en Marie Gertrude Houben.
Hij werd in 1848 tot priester gewijd en in hetzelfde jaar te Rolduc tot leeraar in de lagere studiën en vervolgens tot leeraar in de wijsbegeerte aangesteld. Zijn destijds zeer bekend werk Ethicae seu philosophiae moralis elementa, anoniem verschenen (Trajecti ad Mosam 1860), beleefde meerdere uitgaven, nu van zijn naam voorzien. Daarop volgden zijn benoeming tot professor in de theologia moralis aan het groot-seminarie te Roermond en in 1868 die tot pastoor-deken van de St. Servatiusparochie te Maastricht, waarvan hij gedurende bijna 25 jaren de goede, beminde en hooggeachte herder is geweest. Rutten was niet alleen wijsgeer en theologant, een geleerde, maar ook een autodidact in de kunstgeschiedenis, bepaaldelijk in de bouwkunst. Architect Dr. P.J.H. Cuypers en deken Rutten samen hebben de St. Servaaskerk in haar ouden luister hersteld, o.m. het priesterkoor, de krocht en het zuidelijk portaal, en deze tot een der heerlijkste monumenten van Nederland gemaakt. Voorts heeft deken Rutten in samenwerking met zijn kapelaan M. Willemsen (overl. als pastoor van St. Odiliënberg en kanunnik van de kathedraal van Roermond), de relikwieënschat van St. Servaas aan de vergetelheid ontrukt en de zevenjaarlijksche heiligdomsvaart wederom ingesteld. Rutten was kanunnik van de kathedraal van Roermond, eere-kanunnik van het kapittel van Luik, eere-kanunnik en huisprelaat van Z.H. den Paus.
Zie: Ons Zuiden, dagbl. v. Maastr., jg. 1, no. 49 en 50 van 2 en 3 Maart 1893, met portret.
Blonden
Auteursrecht onbekend