[Limburg, Hendrik IV hertog van]
LIMBURG (Hendrik IV hertog van), 1226- 1247, zoon van Walram III, die volgt. Hij trok zich het lot aan der vijf kinderen zijns schoonbroeders Frederik van Isenburg en verdedigde hun rechten tegen Adolf graaf van Mark, hun vaders neef, die een groot deel hunner bezittingen aan zich trok. In 1227 ging hij met keizer Frederik II naar het H. Land, en stond hem bij in zijn strijd tegen den Paus; hij werd ook door hem, naast den hertog van Brabant en den aartsbisschop van Keulen als gezant naar Engeland gezonden, om voor hem de hand te verwerven der zuster van koning Hendrik III van Engeland, en na hun terugkeer waren zij ook tegenwoordig bij de huwelijksplechtigheden te Worms (20 Juli 1235). In 1242 geraakte Hendrik in strijd met de aartsbisschoppen van Keulen en Mainz. Verdere bijzonderheden zijn van hem niet bekend. Hij overleed 25 Febr. 1247 en werd in de abdij van Altenberg begraven. Uit zijn huwelijk met Ermgarde, gravin en erfgename van Berg, dochter van Adolf IV, sproten de volgende kinderen: Adolf (overl. in 1259), die zijn vader als graaf van Berg opvolgde en in 1249 huwde met Margaretha van Hochstade, Walram IV (die volgt) en Richarde, gehuwd met Willem IV, graaf van Gulik.
Zie: P.H. Witkamp, Geschiedenis der zeventien Nederlanden II, 386-388; S.P. Ernst, Histoire du Limbourg IV (1839), 123-231; Ottokar Lorenz, Genealogisch Handbuch der Europäischen Staatengeschichte, tafel VI.
Verzijl