Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Lesire, Augustijn]

LESIRE (Augustijn), geb. te 's Gravenhage, overl. te Dordrecht 30 Aug. 1648, kwam vóór 1610 inwonen bij Claes Jacobsz., glaasmaker in het Steegoversloot te Dordrecht en trouwde 12 Dec. 1610 met diens dochter Anneken, ged. 28 Oct. 1584.

Buitengewoon merkwaardig is wel, dat G.H. Veth indertijd (Oud- Holland 1887, blz. 45) bij het huwelijk gelezen heeft ‘van Dyvensayer’ en meende, dat dat wel Devonshire kon zijn, zoodat Augustijn van engelsche afkomst werd! Er staat in het trouwregister echter: 's Gravenhage. De bruid woonde toen niet ‘in't Wolvenhuis’,

[p. 1035]

maar ‘in't selve huys’, d.i. naast het ‘Paternoster’.

Den 26 Jan. 1611 kwam Lesire in het St. Lucas gild en betaalde voor entrée 10 st. In 1618 kocht hij het huis van de grootouders zijner vrouw, waaruit hij getrouwd was, met een hypotheek van ƒ 1200, die in 1632 afgelost was. Daar woonde hij tot zijn overlijden. Uit zijn huwelijk werden zeven kinderen geboren, waarvan Paulus, die volgt, schilder, en Nicolaas glaasmaker werd. Augustijn werd bij zijn overlijden schilder genoemd, en in 1639 was hij deken van zijn gilde. De aanduiding schilder wijst er op, dat hij niet slechts kladschilder of verver was. Schilderijen van zijn hand zijn niet bekend. In 1614 schilderde hij met Paulus Weyts het nieuwe orgel in de Grootekerk te Dordrecht en in 1637 had hij, volgens het boek der knechts en leerjongens van St. Lucasgilde, één knecht en één leerjongen.

Zie: Gildenarchief Dordr. 890; Obreen I, 195; Oud- Holland 1887, 45; van Dalen, Grootekerk 132.

van Dalen