Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Kleffens, Reinder van]

KLEFFENS (Reinder van), geb. te Dokkum 29 Mei 1760, overl. aldaar 5 Febr. 1838, was de zoon van Eelke Klases van Kleffens en Sjoerdje Ynses Faber. Hij verloor zijn vader op 10-jarigen leeftijd. Diens zaken, die van uitgebreiden aard waren (steenfabriek, zoutziederij, ijzerhandel) werden toen beheerd door zijn zwager Johannes Fockema. Zoodra hij voldoend middelbaar onderwijs had gehad, kwam hij in deze zaken en hij leidde die tot hoogen ouderdom. Hij werd reeds 11 Dec. 1780 lid van de vroedschap zijner geboortestad en niet lang daarna door de stad Dokkum gecommitteerd in de friesche Staten. Hij was een warm Patriot en een der onderteekenaars van het manifest van 3 Sept. 1787, waarbij de minderheid der Staten zich afscheidde. Men besloot te Franeker te vergaderen, maar toen kort daarna het pruisische leger h.t.l. verscheen, vluchtten hij en zijn medestanders, voor zoover zij niet gevangen werden, naar het buitenland. Hij vertrok eerst naar de Zuidelijke Nederlanden en vervolgens naar St. Omer in Frankrijk. Hij werd 28 Nov. 1787 met C.L. van Beyma (dit dl., kol. 94), A.J.C. de Bere en A. van Boelens voor het hof van Friesland ingedaagd. Zij werden in 1788 veroordeeld tot verbanning en verbeurdverklaring hunner goederen.

In 1790 zette hij zich met vergunning der Staten van Overijsel te Kampen neder. Vitringa, Gedenkschrift (Arnh. 1857), blz. 264, en nog speciaal

[p. 979]

blz. 266, noemt hem onder de uitstekendsten der ballingen, die zich omstreeks dezen tijd te Kampen hebben gevestigd.

Na den omkeer in den aanvang van 1795 werd zijn veroordeelend vonnis nietig verklaard en bij 19 Febr. aangewezen als lid van het provisioneel bestuur van Friesland. Op 20 d.a.v. werd hij gekozen tot een van de 3 leden der rekenkamer van Friesland. Op 23 Maart werd hij lid van het comité voor de zaken van het algemeene bondgenootschap te lande en 16 Juli d.a.v. werd hij onder ontslag als zoodanig gekozen tot ontvanger-generaal der floreenrenten; deze benoeming werd 30 d.a.v. ingetrokken, zoodat hij lid van genoemd comité bleef. Hij was hiervoor meestal in Holland, en hoewel hij een gematigd Patriot was, bleef hij in die betrekking toen Friesland communistisch werd, tot 2 Aug. 1797. Toen werd hij in het district Dokkum gekozen tot lid der Nationale vergadering.

Hij werd in Sept. 1797 door zijn medeleden tot lid der commissie voor Binnenlandsche correspondentie benoemd. Wegens zijn gematigde beginselen werd hij met 27 zijner medeleden bij den staatsgreep van 22 Jan. 1798 gevangen genomen, en eenige dagen op de Voorpoort, 3 Febr. op het Huis ten Bosch opgesloten. Na den tweeden staatsgreep van 12 Juni 1798 werd hij 14 Juli d.a.v. vrijgelaten.

Hij werd kort daarna benoemd tot lid der comimissie van administratie der Financiën van Friesland en tegelijk belast met het toezicht op de burgerwapening en op de opbrengst der belastingen. Hij ging toen te Murmerwoude, gemeente Dantumadeel, wonen en werd daar in 1800 ouderling en in 1801 lid der commissie voor kerkelijke zaken in Friesland.

In 1806 keerde hij naar Dokkum terug en werd (daar in 1820 lid van den raad, in 1822 een der twee burgemeesters en in 1824 de eenige burgemeester. Als zoodanig ontving hij in 1837 op zijn verzoek eervol ontslag.

Hij was ongehuwd.

Ramaer