Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Hooyer, Jan Hendrik]

HOOYER (Jan Hendrik), geb. 27 Maart 1844 te Zalt-Bommel, overleden 30 September 1892 te Arnhem, zoon van Cornelis Hooyer, predikant (dl. V, kol. 243) en Johanna Margaretha Bruins.

Hooyer werd in 1863 ingeschreven als student in de theologie aan de universiteit te Leiden. Na zijn studie volbracht te hebben, deed hij den 26en Februari 1871 als predikant zijn intrede bij de Ned. Herv. Gemeente te Schellinkhout. Den 20en Juni 1873 verbond hij zich aan de Waalsche Gemeente te Dordrecht, na een half jaar te Parijs te hebben doorgebracht om zich volkomen met de taal vertrouwd te maken. Van Dordrecht vertrok hij in Juni 1877 naar Arnhem. Daar een door hem bij den kerkeraad ingediend voorstel om bij afwisselmg in het Fransch en het Hollandsch te preeken, niet aangenomen werd, legde hij in Maart 1880 zijn ambt neder. Na dien trad hij geregeld voor de Remonstrantsche gemeente op, zonder zich bij die Gemeente aan te sluiten.

Van 1876-1892 maakte Hooyer deel uit van de Gids-redactie. Hij was in 1871 gehuwd met Adriana van Rossem, die in 1876 overleed. In 1878

[p. 845]

trouwde hij met Jeanne Marie Louise Henriette Stolte.

Van Hooyer verschenen vele studiën en schetsen in De Gids. Een volledige bibliographie hiervan komt voor bij de Bie en Loosjes, Biographisch Woordenb. van Prot. Godgel. De schetsen zijn meest herdrukt in de bundels: Mijnheer Daniel en andere verhalen (Haarlem 1884, 2e goedk. dr. 1894); Schetsen en verhalen (Haarlem 1889); Laatste bundel, met portr. (Haarlem 1893).

Zijn portret in Eigen Haard 1892; Leeskabinet 1892; Nederlandsche Almanak 1893.

Zie: H.P.G. Quack, J.H. Hooyer in Eigen Haard 1892, 681: G. Keller, J.H. Hooyer in Leeskabinet 1892, IV, 81; J.N. van Hall, J.H. Hooyer in De Gids 1892, IV, 199.

Hoogeveen