Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Kromhout, Joachim Hendrik]

KROMHOUT (Joachim Hendrik), geb. te Latum, gemeente Angerloo, 12 Juni 1835, overl. te Klein Avegoor, gemeente Reden, 29 Juli 1897, was de zoon van J.H. Kromhout, steenfabrikant en S.A.E. de Haas. Hij werd in 1852 cadet der genie aan de koninklijke militaire academie te Breda, werd 30 Juni 1856 tot tweeden luitenant bij dat wapen benoemd en bij de mineurs en sappeurs te Nijmegen geplaatst. Op 16 Juli 1858 tot eersten luitenant bevorderd, werd hij te Breda geplaatst, terwijl hij in 1863 eerstaanwezend ingenieur te Deventer werd. Terwijl de vooruitzichten, toen hij in dienst trad, bij de genie zeer slecht waren, veranderde dit in dezen tijd geheel, tengevolge van de vele betrekkingen bij den aanleg der Staatsspoorwegen, bij gemeentewerken en in andere diensten, waartoe in de ranglijst boven hem staande officieren benoemd werden. Op 5 Maart 1866 tot kapitein bevorderd, kwam hij te Utrecht in garnizoen, maar reeds in 1867 werd hij te 's Gravenhage bij den generalen staf geplaatst en tevens gedetacheerd aan het departement van Oorlog. Hij bracht daarbij den geheelen verderen tijd van zijnen kapiteinsrang door. In 1872 werd hij naar Engeland afgevaardigd, waar hij de manoeuvres bijwoonde en door het legerbestuur getuigd werd, dat hij een model-officier was. Met voorbijgang van verscheidene ambtgenooten werd hij 16 Apr. 1873 benoemd tot majoor en verkreeg hij tegelijk het belangrijke commando van het korps mineurs en sappeurs (later genietroepen geheeten). Men vond, dat in dat korps meer leven gebracht behoorde te worden dan er onder de vorige, bejaarde kommandanten was. Hij had de gewoonte zijn onderhoorigen op de kazerne aan de Biltstraat voor plotselinge oplossingen te stellen, b.v.: hier is een man te water geraakt; degenen, die dan bij de redding de meeste energie en handigheid toonden, waren de geschiktsten voor bevordering. Bij Koninklijk besluit van 27 Mei 1876 bevorderd tot luitenant-kolonel, werd hij tegelijk te 's Gravenhage aan het departement van Oorlog geplaatst als chef van het bureau materieel der genie. Op

[p. 725]

2 Sept. 1880 tot kolonel bevorderd, werd hij hoofd der afdeeling genie aan het departement. Eindelijk werd hij 4 Mei 1886 benoemd tot generaal-majoor, tevens inspecteur van het wapen. Op 25 Febr. 1893 tot luitenant-generaal bevorderd, behield hij de betrekking van inspecteur. Een pijnlijke kwaal dwonghem, op niet hoogenleeftijd ontslagte vragen, dat hem 19 Juni 1895 eervol en onder dankbetuiging voor zijne vele en langdurige diensten werd verleend. Hij was voorzitter eener bij Koninklijk besluit van 16 Jan. 1895 ingestelde commissie van advies over de wijze, waarop binnen de stelling Amsterdam in tijd van oorlog voldoende voorzien zal kunnen worden in de behoefte aan drinkwater. Voordat zij haar advies had uitgebracht, werd hij bij Koninklijk besluit van 26 Juli 1897, dus 3 dagen voor zijn overlijden, van het voorzitterschap op zijn verzoek ontheven.

Hij schreef: Projet d'un diastimètre électrique pour les batteries de côte ('s Grav. 1867); De Stelling van Amsterdam, eene militaire studie (Amst. 1869); Les casemattes - traverses avec le rapport officiel des expériences contre l'embouchure ('s Grav. 1869); Zakboekje voor den Nederlandschen pionier, met 67 platen (Utr. 1875); De genietroepen bij de Engelsche expeditie naar Coomassie in Indische Gids 1880, 2e deel, blz. 204; Vademecum voor officieren voor alle wapens, met 125 platen ('s Grav. 1883); Een studie op het gebied der veldversterkingskunst, met 6 platen ('s Grav. 1885); Proeve eener organisatie van Nederlands weermiddelen ('s Grav. 1894).

Hij huwde H. Bessem, die hem overleefde.

Ramaer