Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Emmelius, Jodocus]

EMMELIUS (Jodocus), kartuizer, overl. te Roermond 1624. Hij was professus van het kartuizerklooster bij Trier, dat hij ook als prior heeft bestuurd. In 1601 kwam hij als zoodanig aan het hoofd te staan van de chartreuse Betlehem in Roermond, die toen nauwelijks de gevolgen van het bloedbad van 1572 te boven was. Dit klooster mocht zich verheugen in de bijzondere bescherming van bisschop H. Cuyckius (II kol. 358). Op 22 Maart 1618 stierf een der oudste monniken van het huis, n.l. Hendrik Kercken (zie art.). Prior Jodocus vervulde diens wensch om begraven te worden achter de Mariakapel, waar Dionysius de kartuizer zoo vaak de mis gelezen had. Bij het delven van dit graf ontdekte men het gebeente van Dionysius, waarvan men de juiste ligging ten gevolge van in den loop des tijds aangebrachte verbouwingen vergeten was. Reeds had de bisschop voorbereidingen getroffen om het kanoniek proces der zaligverklaring aanhangig te maken, toen zijn dood deze plannen verijdelde. Emmelius was een man van groote deugd. Hij stierf op hoogen leeftijd na niet minder dan 67 jaren in de strenge orde van S. Bruno te hebben geleefd. Kort voor

[p. 407]

zijn dood had men hem van het prioraat ontheven. Zijn opvolger was Jacob Hollander. Hij werd begraven in het klooster Betlehem.

Zie: le Vasseur, Ephemerides Ordinis Cartus. I (Monstrolii 1890), 28; Publ. de la Soc. Hist. et Arch. dans le duché de Limbourg XIX, p. 367 e.v.; D.A. Mougel, Dionysius der Karthäuser (Mülheim a.d. Ruhr 1898), 82-83; A. Havensius, Commentarius de erectione novorum in Belgio episcopatuum (Colon. 1609), 303 e.v.

Scholtens