Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Claessen, Johannes]

CLAESSEN (Johannes), geb. te Maastricht in Mei 1734, overl. te Leerdam 24 Juli 1812. Hij was eerst rector te Schoonhoven in 1760, en werd predikant te Kedichem 26 Juli 1761, van waar hij aanstonds reeds, 6 Sept., naar Leerdam vertrok; emeritus 8 Sept. 1806. Op 28 Juni 1766 overkwam hem een ongeluk, waardoor hem een been werd afgezet, en hij zich met een houten been behelpen moest. Vooral was hij bekend om zijn sterk geheugen. De classis-broeders noemen hem in de approbatie van zijn Genaderoem ‘eene sterre van de eerste grootte aan den hemel van Gods kerke’. Als patriot werd zijn huis in Juli 1787 door de prinsgezinden geplunderd. Hij was gehuwd met Clasina van Vlierden, en liet twee zonen en vier dochters na.

Hij schreefveel; volledig vermeld bij van Langeraad (zie beneden). Wij noemen alleen: Genaderoem der bekeeringe van den apostel Paulus, leerredenen over Hand. 9:1-12; 12:1-16

[p. 299]

(Amst. 1770); Lijkreden op J. Groenewegen (Utr. 1764); Jojada's roem in zijnen dood, overgebragt op de doorluchtigste vorstinne Maria Louisa .... (Amst. 1766); Het wezentlijk heil uit Gods kastijding, dankpredicatie van eene doodelijke beenbreuk (1767?); De afzwering van Filips II herdacht (Utr. 1784); Twee redevoeringen ter gedagtenis van den harden winter en ongemeene watervloed (Amst. 1784); De wapening Gods aan allen aangepreesen ... (Amst. 1785); Leerdam tegen zijnen ondergang gewaarschuwd (Amst. 1788); De wolf in 't schaapsvel, of iets over het gedrag van ds. Jan Claassen (Leerdam 1795?).

Zijn portret is gegraveerd door R. Vinkeles, met een vers van hemzelf als onderschrift, dan nog eens door een onbekende en in zwarte kunst door J.E. Haid.

Zie: van Langeraad en de Bie, Biogr. Woordenb. v. Prot. Godgel. in Ned. (1918) II, 53-56; Bibl. theol. et philos. (Lugd. Bat., Burgersdijk en Niermans, 1900) blz. 769; Kerkelijk Handboek (1907) Bijl. 127, 130.

Knipscheer