Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Eppegem, Rumoldus van]

EPPEGEM (Rumoldus van), ook naar zijne geboorteplaats van Niel, Nyele genaamd, bernardijner-monnik en abt van St. Bernard aan de Schelde, overleed te Lier 22 Aug. 1504. 1489 tot 1497 was hij pastoor te Hoeven en verbleef waarschijnlijk aldaar op het hof Bovendonk, eigendom der abdij. 13 Sept. 1496 werd hij door bulle van Paus Alexander VI benoemd tot coadjutor van den abt Martinus Blijleven, een in dien tijd noodzakelijk middel om een vreemden indringer te weren. Opmerkelijk is, dat zijne benoeming niet voorkomt in: Inventaire des Libri obligationum des archives Vaticanes door Berlière, en wel die van zijn voorganger en opvolgers. Na den dood van abt Martinus Blijleven, 20 Juli 1498, kwam het bestuur der abdij in zijne handen. De tucht, onder het langdurig bestuur

[p. 486]

van zijn voorganger verslapt en vervallen, werd door hem hersteld. Om deze te handhaven ontbood hij eenige monniken uit de abdij St. Bernard te Aduard. In Antwerpen bouwde hij een steenen refugiehuis en deed eenige inpolderingen maken te Moerzeke. 15 Mei 1500 was hij peter bij den doop van Antonius, jongsten zoon van den markies van Bergen, Jan III de Glimes. Hij overleed reeds na zesjarig bestuur. Abt van Eppegem was een man van buitengewoon schoone gestalte. Zijn geschilderd portret is verloren, doch hij komt voor op een geschilderde groep der abten, thans nog bewaard in de abdij St. Bernard te Bornhem.

Antonius van Eppegem, eveneens abdijheer van St. Bernard, komt voor op de lijsten der pastoors van Hoeven, als opvolger van Rumoldus, tot 1502. Hij overleed in de abdij als portier. Waarschijnlijk was hij een bloedverwant van den abt.

Zie: Jongelinus, Notitia abbatiarum Ord. Cist. (Col. 1640) IX, 69; Gallia Christiana IV, 145; Taxandria XXVII (1920), 222, XXIX (1922), 194.

Fruytier