Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Brugman, Nicolaus]

BRUGMAN (Nicolaus), bisschop van Solwiri, Salubriensis, werd 1479/80 ingesteld als pastoor van de parochie Monnikendam, die hij door een vicaris deed besturen. 1486/87 verkreeg hij de parochie Hoogland op Walcheren. Nicolaus Brugman, O. Praed. was volgens Eubel (Hierarchia Cath. II, 252, 307) verheven tot bisschop met den titel van Salubriensis, 11 Juli 1479, en wijbisschop van Luik. Dom U. Berlière vermeldt hem niet in zijne nauwkeurige studie over de wijbisschoppen van Luik, omdat geen wijdingsakten van hem bekend zijn, doch wel in Inventaire anal. des libri obligationum et sol. des arch. Vatic. no. 1853, waar de procurator van Nicolaus Brugman, oud-prior der Dominicanen te Gent, biechtvader van keizer Maximiliaan, zich verplicht de verschuldigde

[p. 223]

bedragen te betalen voor de benoeming. Bij de benoeming te Hoogland schold de aartsdiaken van Utrecht op verzoek, mondeling gedaan door keizer Maximiliaan, de zegelrechten kwijt. Bisschop Nicolaus Brugman overleed te Brussel 1492 en werd in het klooster zijner orde aldaar begraven. Van Paus Innocentius VIII had hij het privilegie verkregen om bij testament te beschikken over zijn bezit. Tijdens zijn leven had hij door de gunst van Maximiliaan van Oostenrijk vele kerkelijke beneficies verkregen. Hij genoot ook een pensioen van de O.L. Vr. kerk te Breda, van St. Truiden en van de parochie Groot-Zundert. Zijn bibliotheek en sieraden verdeelde hij onder de kloosters van Gent en Brussel. Te Gent bewaarde men nog ten tijde van P. de Jonghe twee doornen uit de doornenkroon van Christus en een partikel van het H. Kruis, die bisschop Nicolaus verkregen had van keizer Maximiliaan en die ontsnapt waren aan de handen der beeldenstormers van 1566 en 1578. De Jonghe vermeldt de door Brugman gedane kerkwijding van het preekheerenklooster te Rijssel 15 Sept. 1486. Op het Pinksterfeest 1491, tijdens het kapittel van het Gulden Vlies in Sint Rombaut te Mechelen, celebreerde bisschop Nicolaus de pontificale H. Mis en de Vespers, bijgestaan door vier abten. Tijdens zijn prioraat te Gent was Nicolaus Brugman een groote steun van Joh. Utenhove (II, 1472) om de hervorming in de nederlandsche Dominikanerkloosters in te voeren.

Zie: Archief aartsb. Utrecht XXXII, 286, 287; Grijpink, Register op de parochiën I, Wal. 37; B. de Jonghe, Belgium Dominicanum (Brux. 1719) 66-67; Sanderus, Fland. Ill. (2 ed.) I, 316; Arts, De Predikheeren te Gent 112-128, 655-658; Voyages des souverains des Pays-Bas, Commission royale d'histoire (1874-82) passim; mededeelingen van D. Ursm. Berlière.

Fruytier