het klooster moesten verlaten, wist de prior door geld en goede woorden te bewerken, dat zij met oogluiking mochten blijven. De nonnen, die zeer talrijk waren, konden haar klooster blijven bewonen, tot zij uitgestorven waren. Ter sluiks bedienden de paters de parochiën in den omtrek. Na den vrede van Munster was een langer verblijf der paters niet meer mogelijk. Prior Winckels stelde alles in het werk om een andere verblijfplaats te vinden. Na vele onderhandelingen, eerst met den bisschop van Antwerpen, Caspar Nemius van den Bosch, die den prior zeer genegen en zijn raadsman was en toelating verleende 1648 om het klooster Misagen te Eekeren te koopen, daarna met het vicariaat, bij het openstaan van den bisschoppelijken zetel, kwam 1652 een klooster te Hoboken tot stand. De paters Brigittijnen kregen er een kapel en nadat de prior de toestemming van den heer der plaats, Conrad van Ursel, had verkregen, werd in haast een kloostergebouw opgetrokken en weldra door de paters bewoond. Toen alles eenigermate in orde was, stelde de prior een vicaris aan en keerde naar Koudewater terug om het nonnenklooster te besturen tot zijn dood. Hij overleed 72 jaar oud, een schitterend voorbeeld van deugden nalatend, en een klooster met uitmuntende tucht.
Zie: P.D. Kuyl, Hoboken en zijn wonderdadig kruisbeeld (Antw. 1866) 186-188, 216; Schutjes, Gesch. Bisdom 's Bosch V, 602, 603.
Fruytier
Auteursrecht onbekend