Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Reuvens, Louis Abraham]

REUVENS (Louis Abraham), geb. te Leiden 15 Dec. 1824, overl. te 's Gravenhage 15 Mei 1897, was de zoon van Dr. C.J.C. Reuvens en L.S. Blussé. Hij verloor zijn vader, die hem voor klassieke studiën bestemd had, op jeugdigen leeftijd. Hij werd opgeleid aan het gymnasium te Leiden, doch vond meer behagen in een practischen werkkring, zoodat hij in 1843 examen deed aan de Koninklijke academie te Delft, waarin hij slaagde. In 1845 werd hij, als een der beste leerlingen, voor den waterstaat aangewezen, en op 17 Juni 1848 werd hij met ingang van 1 Oct. d.a.v. tot aspirant-ingenieur-surnumerair van den waterstaat benoemd.

De minister de Kempenaer bedacht den zonderlingen maatregel, dat Reuvens en 3 anderen met het oog op bezuiniging bij Koninklijk besluit van 5 Oct. 1849 met ingang van 1 Jan. 1850 op non-activiteit gesteld werden, op een wachtgeld van ƒ 350 's jaars. Eerst met 1 Mei 1852 werd Reuvens in dienst hersteld; hij werd tegelijk aspirant-ingenieur.

In de jaren van zijne non-activiteit deed hij op eigen kosten eene opneming van de Peel met het oog op ontginningen en bevloeiingen. Deze heeft verder geen gevolg gehad. Na twee jaren bij den algemeenen dienst van den waterstaat met het verrichten van waterpassingen en opmetingen te hebben doorgebracht, werd hij 15 Aug. 1854 te Gouda geplaatst ten behoeve van de verbetering van den Hollandschen IJsel, die kort boven Gouda door een dijk, waarin eene schutsluis gebouwd werd, werd afgesloten.

Met ingang van 1 Juli 1856 werd hij tot ingenieur benoemd.

Met 1 Oct. 1860 werd hij bij den aanleg van Staatsspoorwegen gedetacheerd; hij werd ter standplaats Arnhem benoemd tot eerstaanwezend ingenieur; hem werd de aanleg der lijn Arnhem - Zwolle - Meppel, waartoe de spoorwegbrug te Zutfen behoorde, opgedragen.

Met ingang van 1 Jan. 1865 werd hij benoemd tot ingenieur van den provincialen waterstaat in Gelderland. Op zijn verzoek werd hem dientenbehoeve onbepaald verlof uit den Rijksdienst verleend. In 1870 werd hij gekozen tot lid van den Arnhemschen gemeenteraad, wat hij bleef tot zijn vertrek uit die gemeente.

Daar de betrekking van provinciaal ingenieur toen ter tijd weinig beteekende (de eenige werken onder zijn beheer waren de Berkel en de weg Arnhem-Apeldoorn), hield Reuvens, die zeer werkzaam was, zich bezig met plannen tot het verbeteren der afwatering in de Graafschap en verrichtte hij een uitvoerig onderzoek naar de hoogten der dijken langs de groote rivieren in Gelderland. Als gevolg van dat onderzoek vestigde hij de aandacht op verschillende dijkgedeelten, die te laag waren en die ingevolge zijne voorstellen opgehoogd werden.

Bij het Rijk aan de beurt zijnde voor hoofdingenieur, werd hij bij Koninklijk besluit van 31

[p. 594]

Jan. 1874 als zoodanig benoemd; hem werd de dienst in Overijsel opgedragen. Hij verzocht evenwel met verlof te mogen blijven en dit werd hem toegestaan, tevens zijne benoeming tot hoofdingenieur bij besluit van 28 Maart 1874 ingetrokken, en een ambtgenoot tot hoofdingenieur benoemd. Dit was evenwel Reuvens' bedoeling niet en met hulp van zijn zwager, den minister Mr. G. de Vries, wist hij gedaan te krijgen, dat hij alsnog tot hoofdingenieur benoemd werd, maar nu met behoud van zijn verlof; dit geschiedde bij besluit van 18 Apr. 1874.

Vier jaren later werd hem door minister Tak van Poortvliet opnieuw de dienst in de provincie Overijsel aangeboden en nu nam hij deze plaatsing aan, zoodat hij met ingang van 1 Nov. 1878 herplaatst werd als hoofdingenieur, terwijl hij tevens als ingenieur van den provincialen waterstaat van Gelderland eervol ontslag bekwam.

Met 1 Maart 1882 werd Drente aan zijn dienst toegevoegd.

In deze beide provinciën was zeer veel arbeid, en Reuvens, die een bijzondere voorkeur had voor het toepassen van nieuwigheden, kon hier veel goeds tot stand brengen, hoewel er ook wel mislukkingen te boeken vielen.

Met ingang van 1 Dec. 1891 ontving hij op verzoek eervol ontslag. Terzelfder tijd werd hij benoemd tot dijkgraaf van Delfland. Hier was hij werkzaam tot Juni 1893, toen hij eervol ontslagen werd.

Reuvens was een scherpzinnig man, altijd werkende, terwijl hij veel goede en oorspronkelijke denkbeelden had. Hij was evenwel zoowel voor zichzelf als voor anderen moeilijk, waardoor hij aan veel miskenning blootstond. De moeilijkheden, die hij als dijkgraaf had, hebben hem veel kwaad gedaan.

Zijn tijdgenoot G. van Diesen heeft hem (in den Ingenieur van 22 Mei 1897) naar verdienste gehuldigd.

Men heeft van zijne hand: Over een ellipspasser, Not. K.I.v.I. 1848/9, 278; Verslag over de verkenning in de Noordbrabantsche en Limburgsche Peel, Verh. K.I.v.I. 1853/4, 65; Nota omtrent het bouwen van ingegoten bazaltmuren, Not. K.I.v.I. 1856/7, 164; Nota omtrent de vorstvrije peilschaal aan de sluis te Gouda, id. 1857/8, 126; De verbetering van de afwateringen in het Zutphensche, Arnhem 1867; Het verzekeren van een vasten boezemstand aan Rijnland met J.F.W. Conrad en T.J. Stieltjes, Alkmaar 1868; Nadere adviezen, met idem en P. Maas Geesteranus, Arnhem 1872; Register van Dijkshoogten enz. langs de Waal- en Rijndijken in Gelderland, met 38 kaarten, Arnhem 1872; De Verbetering der bemalingsmiddelen van het waterschap de Beemster, met J.F.W. Conrad, J.C. de Leeuw en H. Linse, Haarlem 1873; Register van Dijkshoogten langs de Maas in Gelderland en Noord-Brabant met 23 kaarten, Arnhem 1874.

Reuvens huwde 1 Juli 1853 W.C. Verschoor, overl. 1 Aug. 1864 en 10 Mei 1872 E. Wichers, overl. 26 Febr. 1910. Bij de eerste had hij een zoon en twee dochters.

Ramaer