Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Pareau, Anton Henri]

PAREAU (Anton Henri), zoon van prof. Jean Henri (II 1065) en Helena Nisina Ribbius, broeder van Louis Gerlach (die volgt), geb. te Harderwijk 20 Juli 1805, overl. te Assen 5 Nov. 1859. Hij bezocht te Utrecht de latijnsche school onder rector Dornseiffen. Als student verwierf hij in 1826 den gouden eereprijs voor eene groninger prijsvraag over Davids klaagzang over Saul en Jonathan, vergeleken met andere gelijksoortige Oostersche en Grieksche treurliederen. Ook schreef hij onder leiding zijns vaders (maar door diens ziekte nimmer in het openbaar verdedigd) eene studie Corani placita de moribus regundis ex Mohammedis indole aevique ratione adumbrata. In 1830 deed hij eene reis naar Zwitserland met zijn vriend van Bolhuis (den lateren bekenden schrijver van de Noormannen in Nederland), zelfde jaar, waarin hij als vrijwillig jager tegen de Belgen uittrok. Drie jaar later overleed prof. Pareau, door zijn zoon trouw verzorgd, die kort daarna proponent werd. In 1835 volgde zijn huwelijk met Charlotte Maria Christina Dumont, geb. te Utrecht 1 Oct. 1811 (waardoor hij de zwager werd van Dr. E.B. Swalue) uit welk huwelijk acht kinderen zouden geboren worden en 23 Aug. deszelfden jaars zijne intrede te Zuilen. In 1839 ging hij naar Monnikendam, waar de koortsen zijne toch reeds zwakke gezondheid merkelijk schaadden. In gezonder oord zocht hij herstel van krachten. In Nov. 1845 deed hij zijn intrede te Assen. Hier heeft hij nog gelukkige en arbeidzame jaren doorgebracht. Hij was scriba van het provinciaal kerkbestuur; hij heeft het weduwenfonds voor predikanten in Drente opgericht en voorts het historisch werk geschreven De oude kerk te Assen eene voormalige kloosterkerk, beschouwd in betrekking tot de plaatselijke gemeente en de hervorming in Drenthe (Assen 1849). Het jaar te voren was

[p. 448]

de oude (voormalige klooster)kerk, thans stadhuis, verlaten en de nieuwe aan het kerkplein in gebruik genomen. Pareau's ambtgenoot, Dr. N.H. Tatum Zubli had haar ingewijd, hijzelf de afscheidsrede gehouden in het oude gebouw. Deze toespraak is door de lijvige aanteekeningen uitgedijd tot een boek over het Cisterciënser nonnenklooster, gesticht voor de rust van de ziel van bisschop Otto II, bij Ane gesneuveld, eerst bij Coevorden, later overgebracht ‘in een eenzaam oord in de mark van Witten’, Maria in Campis, het begin van het latere Assen, voorts over de hervorming in de gansche landschap. Behalve dit nog altijd lezenswaardig werk schreef Pareau nog Vraagboekje over geloofs- en zedeleer 1841; Een woord en bede omtrent de formulieren van eenigheid 1849; Over den doop 1855.

Zie: E.B. Swalue in Levensber. Letterk. 1860 369-379; Aantt. Burg. Stand te Assen.

L. Knappert