Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Haar, Hubertus ter]

HAAR (Hubertus ter), leeraar M.O. eerst te Deventer, later te Leiden en Amsterdam. Hij was een zoon van prof. B. ter Haar (II 536), werd geb. te Vlaardingen, 29 Juni 1833, en overleed 30 Juni 1892 te Nijmegen. Na van 1846-51 zijn opleiding voor de academische lessen op het instituut van Dr. P. Epkema te Amsterdam te hebben ontvangen, werd hij in Sept. van laatstgenoemd jaar als theol. stud. aan het Amsterdamsche athenaeum ingeschreven. Toen, drie jaar later, zijn vader tot hoogleeraar te Utrecht werd benoemd, zette hij zijn studie aan de hoogeschool dezer stad voort; weldra knoopte hij er warme vriendschapsbanden aan met H. de Veer, Jan ten Brink, Theod. Jorissen, J. Craandijk e.a. studenten. Hoewel zijn liefde voor de theologische studiën er gaandeweg op was verminderd, promoveerde hij toch tot Theol. Dr., op een Specimen historico-theologicum Petri Datheni vitam exhibens (26 Juni 1858). En het volgend jaar legde hij ook met goed gevolg zijn proponentsexamen af. Niettemin zei hij in 1859 de theologie en het hem wachtend predikambt vaarwel en ging studeeren in de rechten, in welke faculteit hij vier jaar later promoveerde op een dissertatie: De staat en het individu (3 Juni 1863). Thans verliet Dr. Mr. H. ter Haar voor goed de Utrechtsche hoogeschool en vestigde zich als advocaat te Amsterdam. Had hij reeds als student een levendig aandeel genomen in maatschappelijke vraagstukken, thans trokken deze nog meer zijn aandacht en belangstelling. In vereeniging met Mr. B.H. Pekelharing, A. Kerdijk, jhr. de Jong van Beek en Donk e.a. werd hij een der leiders van de in die dagen opgekomen vrijzinnig-democratische partij in ons land, wat ten gevolge had dat hem het redacteurschap van meer dan één sociaal blad werd aangeboden. Want ter Haar was zoowel een bekwaam en handig dagbladschrijver als een welsprekend woordvoerder op vergaderingen. Daarbij was hij scherpzinnig en bezat hij een helder oordeel.

[p. 216]

Bezield met liefde voor het Middelbaar onderwijs, dat vóór en na zijn juridische promotie allengs in 't leven was geroepen, besloot ter H. hieraan zijn kracht te wijden; reeds in 1865 legde hij met goed gevolg het examen in de handelswetenschappen af en werd nog in hetzelfde jaar benoemd tot leeraar in de staathuishoudkunde, de staatsinrichting, de statistiek en de handelswetenschappen aan de H.B.S. met zesjarigen cursus te Deventer. Weldra werd hem ook het onderwijs in de aesthetica en kunstgeschiedenis aan de H.B.S. voor meisjes in die stad opgedragen. Nog later werd hij er tevens tot directeur der Burgeravondschool benoemd. Ter Haar was inderdaad een begaafd, veelzijdig ontwikkeld mensch; daarbij een bekwaam docent, die zijn leerlingen liefde voor hun studie wist in te boezemen. Tevens bezat hij veel kunstzin; muziek en schilderkunst vooral hadden ten allen tijde zijn belangstelling.

Dat hij ook te Deventer aan de vragen van den dag en de maatschappelijke quaesties bleef deelnemen, bewijst o.a. zijn ijveren ter wille van de kiesvereeniging ‘Vrijheid en Orde’ aldaar, waarvan hij geruimen tijd voorzitter is geweest.

In 1883 werd ter Haar tot leeraar in de staatsen handelswetenschappen bij het M.O. te Leiden benoemd. Hier bleef hij slechts twee jaar; in 1885 begaf hij zich naar Amsterdam, waar hij tot leeraar aan de Openbare handelsschool was benoemd. In 1890 werd hij ernstig ziek, ontving verlof om tot herstel van gezondheid naar Wiesbaden te gaan, bezocht later voor dat doel ook Nijmegen nog, dbch overleed bier in den zomer van 1892.

Mr. H. ter Haar was gehuwd met Pauline Griot la Gave, de zuster van een zijner Utrechtsche academievrienden.

Als geschriften van zijne hand dienen nog vermeld: Standvooroordeel en maatschappelijke vooruitgang (Deventer 1883). Verder schreef hij in verschillende tijdschriften als Sociaal weekbl., Tijdspiegel, Lantaarn, Olympía; vroeger ook in stud. almanakken, jaarboekjes, enz.

Zie: Bientjes in Levensber. Letterk. 1895, 203.

Zuidema