Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Wijnmalen, dr. Theodoor Charles Lion]

WIJNMALEN (dr. Theodoor Charles Lion), zoon van Mr. Jacob Otto Wijnmalen en G.G. Ulrich, geb. te Malang 13 Sept. 1841, gest. te 's Gravenhage 14 Jan. 1895. Hij genoot zijn eerste opleiding in Indië en ging daarna naar Nederland tot voltooiing van zijn studiën. Hij werd 21 Juni 1858 te Utrecht als theoloog ingeschreven (‘ex urbe Passaroeang Javanus. Examen admissionis subiit’). Hij promoveerde 1 Juli 1865 aldaar tot doctor in de godgeleerdheid op proefschrift Pascal als bestrijder der Jezuieten en verdediger des Christendoms (Utrecht 1865). In Utrecht was hij door Millies ingeleid in de studie der Oostersche talen. Deze studie zette hij onder leiding van Kern te Leiden voort. Hij was van Oct. 1867 tot Oct. 1870 adjunct-secretaris en van Oct. 1870 tot Oct. 73 secretaris van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde. In 1869 was hij intusschen benoemd tot onder-bibliothecaris der Koninklijke Bibliotheek; in Juli 1890 werd hij als opvolger van Campbell benoemd tot bibliothecaris. In beide functiën heeft hij allerlei nuttigen arbeid verricht; hij was evenwel te kort als hoofd der groote nationale boekerij werkzaam om ingrijpende veranderingen tot stand te brengen. Zijn belangstelling in verschillende zijden van het leven was groot en zijn kennis van verschillende wetenschappen ruim. Er zijn evenwel twee punten, die bij Wijnmalen op den voorgrond komen: zijn belijdenis der anti-revolutionnaire beginselen en zijn belangstelling in de koloniën. Hij was zeer bevriend met Groen van Prinsterer en deelde van harte diens zienswijze en levensbeschouwing. Hij was ook een belangstellend lid der anti-revolutionnaire partij en was menigmaal haar candidaat voor een kamerzetel; hij is evenwel nimmer verkozen, evenmin tot lid der Provinciale Staten of van den Gemeenteraad. Van zijn warme belangstelling in onze koloniën gaf hij blijk door zijn langdurige waarneming van het ambt van secretaris-bibliothecaris van het Kon.-Instituut voor de taal-, land- en volkenkunde van

[p. 1491]

Ned. Indië (April 1872 tot einde 1894). Bijna even lang was hij penningmeester van het Indisch Genootschap. In de vergaderingen van dat genootschap trad hij meermalen als spreker op over de meest uiteenloopende koloniale belangen (Vgl. Hand. Ind. Gen. 1871-81). Hij was, hoewel antirevolutionnair, in de koloniale politiek een man van vooruitstrevende beginselen. Over deze dingen heeft hij in verschillende tijdschriften geschreven. Nog moet worden vermeld, dat hij als secretaris der desbetreffende commissie een zeer groot aandeel heeft gehad in de oprichting van het standbeeld van Hugo de Groot te Delft in 1886. Hij was bovendien bestuurslid van de Utrechtsche Zendingsvereeniging en van het Kon. Ned. Aardrijkskundig Genootschap (1885-88). Van 1876 tot 78 redigeerde hij De Indische Letterbode en van 1879 tot 1888 was hij redacteur van De Indische Gids voor de rubriek koloniale litteratuur. Wijnmalen huwde 18 Sept. 1873 te 's Graveland met mej. J.A.E. van Pellecom.

Zie: Tijdschr. Kon. Ned. Aardr. Gen. Tweede serie XII, 145 vlg.; Haagsch Jaarboekje 1896, 250 vlg., aangevuld door opgaven van het Centraal Bureau voor genealogie en heraldiek te 's Gravenhage.

Brugmans