Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Visvliet, Jacobus]

VISVLIET (Jacobus), zoon van den in 1691 overleden Amersfoortschen predikant Lambertus V., is bekend geworden door zijn onzinnig gedicht bij den dood van koningin Maria, de vrouw van prins Willem III, getiteld Tranen, over 't overlijden van Maria Stuart, coninginne van Groot Brittannien.... in de school van de regerende burgemeesters der stad Amisfoort (Amersfoord, 1695, in 40.; Pamfl. Knuttel, no. 14120 en v.v.). Jacobus V. werd in 1686 als student in het Utrechtsche Album Academicum ingeschreven. Proponent geworden trok hij door zijne groote gaven de aandacht, zoodat er ernstig over gedacht werd hem tot vierden predikant van Amersfoort aan te stellen. Zoo ver is het niet gekomen maar den 7den November 1692 werd hij aangesteld tot stads-proponent op een jaarlijksch traktement van 450 gulden. In de pamfletten wordt hij ook genoemd: ‘onder-predikant.’ Waarschijnlijk is hij dus hulpprediker geweest. Al vrij spoedig

[p. 1393]

moeten zich toen vertoond hebben voorboden van de ziekte, die hem weldra ondermijnen zou n.l. krankzinnigheid. Welhaast hooren wij nu klachten over zijn gedrag tot in 27 Dec. 1700 besloten werd hem wegens ongesteldheid als proponent te ontslaan en hem uit te besteden. In 1711 werd hij verpleegd te Koudekerk, maar daar de gemeente niet langer tot de verpleging bijdragen wilde, werd besloten den ongelukkige naar Suriname te zenden, ten einde daar de kost te verdienen. Zijn aangehaalde Tranen toonen reeds duidelijk dat hij in zijn hersenen gekrenkt was. Misschien heeft het gedicht reeds daardoor te meer de aandacht getrokken. Het werd meermalen herdrukt en heeft een heele literatuur doen ontstaan, waarin de Haagsche en Amisfoortse Krukkendans het voornaamste produkt is.

Men zie over hem de aanteekening van P.J. Frederiks in het Verslag 1896 van de vereeniging Fléhité.

Knuttel