Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Ven, Johannes Antonius van der]

VEN (Johannes Antonius van der), gedoopt in de St. Janskerk te 's Hertogenbosch, 17 Aug. 1799; overleden te Mortel (onder Gemert) 12 Juli 1866; zoon van Martinus van der Ven en Cornelia Maria Ermers.

Hij ontving zijn opleiding aan de Koninklijke school voor nuttige en beeldende kunsten te 's Hertogenbosch en aan de Antwerpsche teeken-schilderacademie onder leiding van Hereijns. Daarna legde hij zich te Brussel op de beeldhouwkunst toe onder Godecharles en eindelijk onder Bosio. In 1830 won hij te Antwerpen den ‘grand prix’ en werd daardoor in de gelegenheid gesteld zijn studiën te voltooien in Rome. Vóór zijn vertrek daarheen werd hem 23 April 1833 door het bestuur van zijn geboortestad een gouden eerepenning uitgereikt. In 1841 kwam hij tijdelijk naar het vaderland terug. Gedurende zijn verblijf in het land exposeerde hij te 's Gravenhage twee beelden: Eva in 't Paradijs en Christus met de doornenkroon, die steeds voor zijn beroemdste werken gehouden zijn. Koning Willem III droeg hem een repetitie in marmer op van de Eva. Het

[p. 1373]

oorspronkelijk beeld is geplaatst in het museum van het genootschap voor K. en W. te 's Hertogenbosch. In Rome teruggekeerd, volbracht v.d. Ven de opdracht van den koning en vervaardigde nog verschillende andere beeldhouwwerken o.a. een buste van de toenmalige Prinses van Oranje en twee statuten als ontwerp voor een standbeeld van Willem I. In 1850 te 's Hertogenbosch teruggekeerd, kreeg hij weldra een belangrijk aandeel in de restauratie van de St. Janskerk, waarvoor hij o.a. de Apostelbeelden vervaardigde, die thans nog het koor der kerk versieren. Door het gemeentebestuur van 's Hertogenbosch werd hij 1858 tot directeur benoemd van de Kon. School voor beeldende kunsten. Zijn laatste werk was een Pietà voor de kerk van de Mortel. Toen hij in laatstgenoemd dorp verbleef om dit beeldwerk te plaatsen, is hij aldaar (blijkens een gedeeltelijk onjuiste aanteekening op de pastorie) plotseling aan een hartkwaal in den tuin der pastorie overleden. Het stoffelijk overschot is naar Vucht overgebracht en op het R.K. Kerkhof aldaar begraven. Hij was gehuwd met Catharina van den Eynde, die hem overleefde. Er bestaat van hem een portret naar een photographie, op steen gebracht door J. Spoel.

Zie: Kunstkronijk VIII, 72; Ned. Kunstspiegel 1844-45, 287; Kunst- en Letterbode 1858, No. 28; Immerzeel, Levens der Holl. en Vlaamsche Schilders, etc. III, 164-65; Kramm, idem VI i.v.; Taxandria VIII, 144.

Heeren