[Vaynes van Brakell, Jhr. Henri Jean Léopold Théodore de]
VAYNES VAN BRAKELL (Jhr. Henri Jean Léopold Théodore de), geb. huize de Plack onder Bemmel, 1 Mei 1804, overl. 1 Dec. 1884 te Arnhem, was de zoon van jhr. Willem d.V.v.B. en Johanna Elisabeth Eytelwijn en huwde in 1836 met Jacoba van Overveldt (overl. 1851). Op 14-jarigen leeftijd trad hij als buitengewoon adelborst op de ‘Kenau Hasselaar’ te Hellevoetsluis ‘door de kluisgaten’ in zeedienst, na alleen op het Instituut Admiraal van Kinsbergen te Elburg eenige opleiding genoten te hebben; in Mei 1819 maakte hij reeds zijn eerste reis met het fregat ‘de Rhijn.’ Zijn verdere levensloop, eindigende met zijne pensionneering in 1860, na als kapitein ter zee het stoomfregat ‘Admiraal van Wassenaar’ gecommandeerd te hebben, heeft hij beschreven in: Zestien zeereizen, herinneringen aan een veertigjarigen loopbaan bij de Nederl. Marine (Amsterdam 1870) opgedragen aan Z.K.H. Prins Hendrik der Ned., waarmede hij op dezelfde ‘Rhijn’ in 1839 en volgende jaren heeft gevaren. Het boek vormt een belangrijke bijdrage tot de geschiedenis van het actieve marineleven in de eerste 45 jaren na de Restauratie.
Zie: J.J. Backer Dirks, de Nederl. Zeemacht laatste deel; in Jacob Swart's Tijdschrift voor het Zeewezen: Vrijmoedige gedachten omtrent de Ned. Zeemagt in de West- Indien (1857, II, 3); Opmerkingen omtrent oorlogsschepen van andere natiën (1844, 169); Rapport van eene reis naar eenige plaatsen in Nieuw-Granada en Jamaika in 1850 (1852, 512), alle van zijn hand.
Mulert