[Donkersloot, Dr. Nicolaas Bernard]
DONKERSLOOT (Dr. Nicolaas Bernard), geb. 21 Febr. 1813 te Deventer, overl. 24 Febr. 1890 te 's Gravenhage. Hij nam deel aan den Tiendaagschen veldtocht, was in 1835 offic. van gezondheid en vestigde zich in 1843 als geneesheer. Den 6. Sept. 1859 werd hij te Dordrecht benoemd als geneesheer in het geneeskundig krankzinnigengesticht, dat kort te voren gereorganiseerd was. Hij kwam toen van Amerongen, waar hij med. doctor, heelen vroedmeester was. Tot 1 April 1880 bleef hij aan het Dordtsche gesticht verbonden; toen meende hij Dordrecht te moeten verlaten, omdat, naar beweerd werd, hij zijn arbeidsveld niet kon uitbreiden in die mate, als hij noodig oordeelde. Hij vestigde zich toen te 's Gravenhage, waar van alle zijden zijn raad en hulp werden ingeroepen. Als geneesheer van het Dordtsche gesticht heeft hij deze inrichting gemaakt tot een der voornaamste van dien aard hier te lande. Hij was een heelkundige bij uitnemendheid, en een grondig menschenkenner, dien een edel hart en een helder hoofd hielpen den strijd tegen de ergste van alle menschelijke kwalen, de geestverdooving. Gedurende 24 jaren was Donkersloot ook redacteur der Geneeskundige Courant, terwijl hij ook nog enkele geschriften, zoo op medisch als litterair gebied heeft uitgegeven.
Hij schreef o.a. Ons ik, een voorlezing (Schoonh. 1850); Notice sur quelques établissements d'aliénés en France et en Belgique, suivie d'un aper çu des asils en Hollande (Dordr. 1861); Psychologische beschouwing der doodstraf (Tiel 1864); De krankzinnige tegenover de wet en de maatschappij (Dordr. 1870). Ook in tijdschriften komen artikelen van zijne hand voor.
Zie: Dordr. Crt. 25 Febr. 1890; Ned. Spectator 1890, 85.
van Dalen