Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Boudaan, Hendrik Jan]

BOUDAAN (Hendrik Jan), zoon van Petrus B. (kol. 266) en Margaretha van der Hell, een der verdienstelijkste zeeoffic. uit het tijdperk van het grootste verval van de Republiek in de eerste helft van de 18e eeuw. Hij deed voornamelijk dienst tegen de barbarijsche zeeroovers en diende in 1743 in de Oostzee op een escader tot bescherming van onzen handel onder schout-bij-nacht Lijnslager. In 1744 diende hij als kapitein op de ‘Assendelft’

[p. 266]

van 54 stukken in het escader van 8 schepen, dat onder luit.-admiraal Grave als auxiliair escader zich bij de engelsche vloot te Spithead voegde. Feitelijk had dit escader uit 20 oorlogsschepen moeten bestaan, maar men was niet in staat dat aantal bijeen te brengen. Vier van de acht schepen werden gecommandeerd door vlagofficieren en wel door den luit.-admiraal Grave, de vice-admiraals 't Hooft en Schrijver en den schout-bij-nacht Reynst. De tocht, dien zij daarop naar de Golf van Biscaye maakten, leverde niets dan teleurstelling, zijn schip moest wegens het groote aantal zieken in de Taag binnenloopen.

Hij was een der zeeofficieren, die in geschrift protesteerden tegen het wanbeheer bij de zeemacht. Op 8 Mei 1750 werd hij door Willem V benoemd tot schout-bij-nacht, toen tot verbetering van de vooruitzichten van de zeeofficieren het aantal vlagofficieren op 18 werd gebracht. In 1755 commandeerde hij een escader van 8 schepen tot convooy van een koopvaardijvloot ter beveiliging tegen de barbarijsche zeeroovers. Hij overleed kinderloos.

Zie: Kok, Vaderlandsch Woordenb.; Stuart, Vaderlandsche Hist. I, 179; de Jonge, Ned. Zeewezen IV, zie reg.

Boldingh