Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 3

[Panhusius, Leonardus]

PANHUSIUS (Leonardus), of Lenardus Gisberti Panhuysen, uitgeweken om des geloofs wil ‘predicant des vrome Josias, Gothardus van Goor’, een vriend van Petrus Bloccius, noemde ‘den gelt-stelende Pausche aflaetsbrief’ een ‘Pausche calfs-vel’. Hij maakte zich als predikant verdienstelijk voor de bevrijding van zijn vaderland door met Sonoy en anderen den Prins van Oranje behulpzaam te zijn om onder de verstrooide vluchtelingen en ingezetenen voor de goede zaak gelden te verzamelen. Als sectarisch predikant wordt hij genoemd in een besluit van Alva d.d. 22 Juni 1569 te Brussel. 1568 lid van het Convent te Wezel, welks artikelen hij onderteekende. Beroepen te Hoogkarspel omtrent 1570. Blijkbaar is hij dezelfde persoon als ‘Leonardus, anders de Roogans genaemt’, die op 5 Juli 1572 de eerste geuzepredicatie hield in de Groote kerk te Hoorn. In 1575 predikant te Medemblik. Het verzoek van de burgemeesters en de gemeente van Medem-

[p. 951]

blik aan de particuliere Synode van Hoorn, 18 Maart 1577, om aan Leonardus, wegens zijn ouderdom den schoolmeester van Westerblokker toe te voegen, opdat deze den Catechismus zou prediken, werd door de Synode ingewilligd. Moeilijkheden van financieelen en anderen aard met zijn gemeente en de overheid, waarmede zich een drietal particuliere synoden van 1576-1578 hebben beziggehouden, verontrustten te Medemblik den avond zijns levens. Wegens ouderdom legde hij aldaar in 1579 zijn dienst neder.

Zie: J. de Jong, De voorbereiding en constitueering van het kerkverband der Nederl. Geref. kerken (Gron. 1911) reg.; Reitsma en van Veen, Acta der prov. en part. Synoden, I reg. in voce Leonardus; D. Velius, Chroniick van Hoorn (Hoorn 1648) 190.

de Jong