Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 3

[Mye, Isaac van der]

MYE (Isaac van der), geb. te Delft Dec. 1602, gest. aldaar 6 Juni 1656. Van zijn jeugd af legde hij zich op de schilderkunst toe, maar gaf deze liefhebberij op zijn 18de jaar op, toen hij zich te Herenthals bij de Augustijnen op de humaniora ging toeleggen. In 2½ jaar maakte hij deze studie af en bracht nog een jaar door te huis met ze te repeteeren en tevens met schilderen. Toen besloot hij Jezuïet te worden en trad in de Societeit van Jezus 20 Sept. 1623. Priester gewijd 12 April 1637, was hij eerst 2 jaren leeraar en kwam in 1639 naar de noordelijke Nederlanden, waar hij als supplens achtereenvolgens te Alkmaar, Harlingen en Bodegraven werkzaam was. Van 1645-1650 was hij huiskapelaan op het kasteel des heeren van Rhoon.

[p. 895]

Daar zijn priesterlijke werkzaamheden hem veel tijd overlieten, greep hij wederom naar het penseel en verfraaide de wanden van het adellijk slot. Tevens verdedigde hij in eenige geschriften het katholiek geloof. In 1650 werd hij naar Delft verplaatst. Hier bouwde hij een zaal waarin 700 personen tot vervulling hunner godsdienstplichten konden bijeenkomen. Zijn ijver verhitte zijn tegenstanders zoozeer, dat zij hem beschuldigden de oorzaak te zijn van een kruitontploffing, waardoor een deel der stad was vernietigd. De verontwaardigde menigte dreigde zelfs zijn huis te zullen bestormen, maar de weerwraak, die de katholieken beloofden, schijnt kalmeerend gewerkt te hebben.

Zie: Bijdr. Bisd. Haarlem X, 69; C. Sommervogel, Bibliothèque d.l. Comp. de Jésus (Bruxelles 1890), V, 1514.

Derks