[Feylingius, Jacobus]
FEYLINGIUS (Jacobus), Hoogduitscher van geboorte, werd in 1648 bij de invoering van de Reformatie in de Meierij van den Bosch als eerste predikant van Mierlo en Stiphout beroepen en bevestigd, en overleed in zijn pastorie 13 October 1656. Tijdens den 30-jarigen oorlog was hij predikant te Sluchtern in het graafschap Hanau. In 1639 werd hij door vijandelijke benden gevangen genomen, maar wist in een donkeren nacht zijn kerker te ontvluchten en na drie dagen zijn huisgezin te bereiken. De graaf van Hanau verzekerde hem, ‘dat 3000 mannen hem zooveel hulpe niet souden hebben konnen doen als de Heere door syne voeten hadt gewrocht’. F. heeft eenige schriften o.a. predikaties tegen de roomsche religie in het licht gegeven. Op zijn ziekbed werd hij bezocht door Petrus Bruxelius, Jezuïet te Emmerik en uit Mierlo geboortig. Deze redetwistte met hem over het geloof en verkondigde in een predikatie te Weert (naar Matt. XXII, 1-15), dat hij bij den predikant van Mierlo was geweest en hij niet anders vertrouwde dan dat hij katholiek zoude sterven, dat hij hem op Zaterdag weder zoude hebben aangesproken, doch dat hem de zoon een hinderpaal was geweest. Deze zoon, Johannes Feylingius, die hieronder volgt, heeft de laatste levensdagen van zijn vader beschreven in zijn Triumph der Christenen. De broeder van F. was kamerling van den graaf van Hanau en sneuvelde voor Maastricht in 1632.
H.N. Ouwerling