[Dupont, Johannes Franciscus]
DUPONT (Johannes Franciscus), geb. 3 Aug. 1822 te Rotterdam, overl. 21 Maart 1875 te Neurenberg, was een zoon van Jacobus Petrus Dupont en Maria Theresia van Bakel. Na in de muziek gestudeerd te hebben, eerst bij de Lange en Tours, daarna te Leipzig onder Mendelssohn, David Hauptmann en Böhme, richtte hij te Rotterdam een philharmonisch orkest op, waarmee hij vooral klassieke muziek opvoerde. Hij was bovendien leeraar aan de muziekschool der Mij. tot bevordering der toonkunst in harmonie en compositie. In 1852 verliet hij Rotterdam en werd toen achtereenvolgens kapelmeester te Halle, Detmold, Hamburg en Neurenberg. Bij een prijsvraag voor de Mij. van Toonkunst in 1846 ‘quartet voor piano, viool, alt en violoncel’ behaalde hij de hoogste premie en hij behoorde tot het orkest van de rotterdamsche afdeeling van toonkunst. Wij noemen onder zijn compositiën de opera: Bianca Siffredi, 3 bundels liederen, 3 bundels vierstemmige koren, een trio voor piano, viool en cello, twee symphonieën, concerten, een kwartet voor strijkinstrumenten enz.
Zijn portret gelithographeerd door J.H. Hoffmeister.
Zie: Melchior, Woordenb. der Toonk.; Sib-
Auteursrecht onbekend