Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 2

[Schraver, Kornelis]

SCHRAVER (Kornelis), geb. te Oosterland 22 Oct. 1781, overl. te Goes 31 Dec. 1849, was de zoon van den voorg. en diens leerling in het vak der waterbouwkunde. Hij werd in 1811 benoemd tot waarnemend oppercommies (waterbouwkundige) van Schouwen. Met 1 Jan. 1817 werd hij ingenieur van den rijks waterstaat, en als zoodanig arrondissements-ingenieur te Zierikzee. Met 1 Juli 1826 werd hij overgeplaatst naar Breskens, en met 1 Oct. 1834 naar Goes. Eerst met 1 Oct. 1842 was hij aan de beurt om hoofdingenieur te worden. Er kon, daar de hoofdingenieur Caland jonger in leeftijd was dan hij, geen sprake van zijn, dat hij dit werd in Zeeland, waar hij uitsluitend bekend was, vandaar, dat hij toen hoofdingenieur-titulair werd,

[p. 1301]

hetgeen hij bleef tot zijne pensionneering met ingang van 1 Apr. 1849. Hij genoot nog geen jaar van zijn pensioen. Hij was evenals zijn vader een eerlijk man, doch wat geestelijke gaven betreft, stond hij ver bij hem achter.

Schraver huwde E.S. de Kater, die, nog geen 40 jaren oud, 5 Jan. 1837 overleed, hem 10 kinderen nalatende.

Ramaer