Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 1

[Woelderen, Carel Louis van]

WOELDEREN (Carel Louis van), geb. 22 Juli 1839 te Velp, overl. 17 Febr. 1904 te Dieren, zoon van Carel Louis en Margaretha Reddingius. Hij was adelborst op het instituut te Willemsoord van 15 Oct. 1854 tot 4 Sept. 1857, daarna tot adelborst 1e klasse benoemd en tot luitenant ter zee 2e klasse 19 Februari 1860; hij was daarna aan boord van het opnemingsvaartuig ‘Pylades’ twee jaar werkzaam aan de opneming van straat Banka. 20 Sept. 1866 legde hij het theoretische examen voor luit. ter zee 1e klasse met den eersten graad af; hij werd in 1871 tot dezen rang benoemd. In 1867 werd hij met den luit. ter zee 1e klasse J.H. Haakman gedetacheerd bij de practische oefeningen in het kamp van Zeist en 10 Nov. 1867 aangesteld tot eerste-officier op Z. Ms. stoomschip ‘Timor’. In Oost-Indië aangekomen werd hij benoemd tot commandant van Z. Ms. opnemingsvaartuig ‘Staveren’ en was als zoodanig wederom drie jaar werkzaam bij den dienst der hydrographie. In 1872 werd hij van regeeringswege afgevaardigd naar de wereldtentoonstelling te Weenen en in 1875 gedetacheerd te Amsterdam bij de gereedmaking van Z.Ms. ramtorenschip ‘Koning der Nederlanden’. Op zijn verzoek 16 Febr. 1877 eervol uit den dienst ontslagen werd hem korten tijd daarna namens prins Hendrik de betrekking aangeboden van directeur der koninklijke nederlandsche stoomvaartmij. ‘Zeeland’, waarop zijne benoeming spoedig volgde. Van Woelderen heeft zeer moeilijke jaren bij de ‘Zeeland’, die stoombooten op Queensborough in de vaart heeft, doorleefd. Door prins Hendrik was de aflossing eener leening, groot 32 ton, gegarandeerd, en door de zware lasten van nog 7 ton andere obligatiën was de maatschappij na 's prinsen overlijden in 1879 niet krachtig genoeg om zich door de eerste moeilijke jaren, die eene maatschappij altijd heeft, heen te werken. Met de erfgenamen van den prins werd in 1882 eene overeenkomst gesloten, ten gevolge waarvan het restant der leening door hen werd afgelost en de uitstaande aandeelen tot 50% werden teruggebracht. De maatschappij kon dientengevolge van 1882 tot 1886 aan de aan-

[p. 1583]

deelhouders 6% dividend over de gereduceerde aandeelen, dus 3% van het vroeger gestorte uitkeeren. In 1887 werd echter weder met dividend-betaling geëindigd. In 1899 werd de boekwaarde der aandeelen nogmaals tot de helft, d.i. 1/4 der oorspronkelijke waarde teruggebracht. De geschiedenis zijner maatschappij is dus altijd, tijdens van Woelderen directeur was, eene lijdensgeschiedenis geweest.

Hij was van 1888-1901 lid van de Provinciale Staten van Zeeland, een der oprichters van de vlissingsche zeevaartschool, lid van de rijkscommissie in zake de exploitatie van steenkolenmijnen enz. 1 Jan. 1904 legde hij zijne betrekking van directeur der mij. ‘Zeeland’ neer en vertrok naar Dieren, waar hij overleed. Bij zijn vertrek uit Zeeland 29 Dec. 1903, werd hem een huldeblijk aangeboden door ‘68 notabele ingezetenen uit alle deelen der provincie’. Hij was 16 Mei 1876 op Huize Landfort, nabij Mechelen, gem. Gendringen, gehuwd met Carolina Cornella Emma Helene Justine Luyken, geb. 20 Nov. 1853 op Landfort, dochter van Dr. med. Johann Albert en van Emma Charlotte Viebahn.

Zie Maandbl. de Ned. Leeuw 1910, reg.

Eysten