[Johan VII]
JOHAN (Johann) VII, der Mittlere, graaf van Nassau-Siegen, geb. te Dillenburg 7 Juni 1561, gest. 27 Sept. 1623, tweede zoon van den voorg. en Elisabeth, landgravin van Leuchtenberg. Hij diende met roem in de Nederlanden onder prins Maurits o.a. voor Steenwijk en Koevorden (1592), later (1600-1602) ook in het zweedsche leger in Lijfland en Polen. Hij was een streng protestant en evenals zijn vader krachtig tegenstander der spaansch-keizerlijke staatkunde. IJverig theoloog, ergerde hij zich zeer aan den overgang van zijn zoon Johann den Jongere tot het katholicisme, dat hij verafschuwde. Hij bleef verder in zijn nassausche gebied, waar hij in 1606 zijn vader was opgevolgd, en stichtte (1616) er een protestantsche hoogeschool te Siegen, waar hij reeds vroeger een militaire school had ingericht volgens de in de Nederlanden geleerde beginselen van oorlogskunst. Uit zijn beide huwelijken met Magdalena, gravin van Waldeck, en Margaretha, hertogin van Holstein-Sonderburg, had hij 23 kinderen gehad, van welke verscheidene zoons in de Nederlanden streden, met name Johann Ernst I (kol. 1222), Johan de Jonge (die volgt), Adolf (kol. 25), Wilhelm (zie dit deel), Johan Maurits (kol. 1222), George Friedrich (kol. 926), Wilhelm Otto, Heinrich (kol. 1075) Johan Ernst II (kol. 1222); van zijne dochters huwde Elisabeth Charlotte (geb. 11 Maart 1626, gest. te Kuilenburg 16 Nov. 1694) met Georg Friedrich, vorst van Waldeck, graaf van Kuilenburg; Anna Johanna (geb. te Dillenburg 23 Febr. 1594, gest. te 's Gravenhage 7 Dec. 1636), met Johan Wolfert, heer van Brederode; Sophia Margaretha (geb. 16 April 1610, gest. 28 Mei 1665), met Georg
Ernst, graaf van Limburg-Stirum.
Zijn 1611 door J. van Ravesteyn geschilderd portret is in het Mauritshuis te 's Gravenhage. Ook is het gegraveerd door Cr. de Passe e.a.
Van hem vele brieven bij Groen, Archives de la Maison d' Orange- Nassau, 2e série, I en II, waaronder ook een en ander over hem.
Blok