[Herffs, Franciscus Wilhelmus]
HERFFS (Franciscus Wilhelmus), dominicaan, volgens zijn kloosternaam: Vincentius. Te Millen in 1731 geb., overl. in de abdij van Parck te Heverlé bij Leuven 25 Febr. 1801; trad 23 Sept. 1749 te Sittard in de Orde. In 1757 werd hij professor in de wijsbegeerte te Leuven en verklaarde twee jaren later de H. Schrift aan het seminarie te Roermond. 12 Oct. 1766 behaalde hij aan de Alma Mater te Leuven den graad van doctor in de theologie, en ontving in 1769 van den generaal der Orde den titel van magister. Vermoedelijk was hij van 1764 tot 1768 regent van het seminarie te Roermond; daarna werd hij regent te Leuven, waar hij met goed gevolg streed voor de rechten der universiteit tegen het Josefisme. Krachtdadig verdedigde hij de aloude kerkleer tegen de nieuwe leerbegrippen der oostenrijksche professoren. In 1795 teekende hij, als deken der godgeleerde faculteit, het eerst het waardig protest, waarmede de universiteit de bijwoning tot het Rede-feest afsloeg. Toen 25 Oct. 1797 het doodvonnis over de beroemde hoogeschool werd uitgesproken en de vervolging der sansculotten over België woedde, moest hij zich aan 't openbaar leven onttrekken.
Zie: A.J.J. Hoogland in De Maasgouw 1888 no. 26; Jos. Russel, Kronijk der stad Sittard (Maastricht 1862) 66; H.J. Allard, Antonius van Gils ('s Hertogenb. 1875) 50.
G.A. Meijer
Auteursrecht onbekend