Carolina van Eldenberg. Derde deel

[p. 303]

Naberigt.

Bij den aanvang van dit werk, dacht ik de geschiedenis tot niet meer dan Twee boekdeelen uittebreiden. De Uitgever f. bohn kon dus, met het hoogste recht het Publiek verzekeren, dat carolina van eldenberg uit niet meer dan Twee Deelen zoude bestaan. Ik zelve had mijn woord hier op gegeven. Dan ongemerkt groeide de kopij tot Drie Deelen aan. Eene geschiedenis, die zich door eene gemeenzame briefwisseling ontwikkelt, is vooral voor eene soortgelijke uitbreiding vatbaar. Een Derde Deel streedt volstrekt met mijne bedoeling; doch ik was te verre gevorderd en uitgeweid, toen mij de Uitgever dit deed opmerken. Het was toen niet meer mogelijk, mij binnen een korter bestek te bepalen. Wie ook onder mijne Lezers carolina van eldenberg langwijlig of gerekt zoude mogen vinden, ik kan plegtig verzekeren, dat ik mij op alle mogelijke wijzen heb trachten te bekorten, schoon ik mijn eens gemaakt plan wilde en moest uitvoe-

[p. 304]

ren. Ik meen hier door genoeg gezegd te hebben, om den Uitgever van dit werk te verontschuldigen, als had hij zijn eens gegeven woord niet gehouden. Intusschen wensch ik van harte, dat mijne geëerde Lezers zich hier over niet zullen te beklagen hebben, maar mijne carolina ook in Drie Deelen even gunstig ontvangen, als wel in de beloofde Twee Deelen. Wezenlijk nut en genoegen, door het schilderen der standvastige deugd aan mijne Landgenooten te schenken, was in het schrijven mijn eenig doel; en heb ik dit getroffen, dan is mijne belooning de schoonste, die ik kan wenschen.

Heil zij allen!

p. moens.

Dordrecht den 21sten

Julij 1812.