Den eerelycken pluck-voghel
(1677)–Livinus van der Minnen–
Auteursrechtvrij
[pagina 235]
| |
Geeft d'een hert voor het ander,
Mindt die u liefde biedt.
2. Vryster.
O Steven lieven Steven
Ick ben van goeden sin
Om u myn Trouw te gheven,
En oock myn weder-min,
Ick gheef u 't ja woordt heden,
Ick ben met u te vreden
Myn soete Wafel Kin.
3. Vryer.
Soo sal 't u dan believen
Eer dat ick van u gaen,
Te gheven Schepen brieven
Met groote Seghels aen,
'k Wil daer van brieven erven
Voor leven, ende sterven,
Op dat ick vast magh staen.
4. Vryster.
Men geeft daer van geen Brieven
Dat is maer quent-cout,
Want Lieven blyven Lieven
Als sy eens zyn ghetrouwt,
Ghy sult myn trouw verwerven,
Wy sullen Lieven sterven,
Daer van en is geen fout.
5. Vryer.
Soo blyf ick uwen dienaer
Daer ick u dienen kan,
En uwen trouwen Minnaer,
En twyffelt daer niet van,
Daer is myn handt op trouwe,
Ick neem u voor myn Vrouwe,
Neemt my voor uwen Man.
6. Vryster.
Sa laet ons Bruyloft houwen
| |
[pagina 236]
| |
Want wy zyn nu ghetrouwt,
Noodt Mannen ende Vrouwen,
Noodt Vrinden jongh en out,
Laet ons de trouw besproeyen,
Laet ons het Vat doen bloeyen
Het is soo goeden Mout.
't En was maer vyf maendt gheleden
Dat SERVAES door d'echte Trouw
Was in 't Houwelyck ghetreden
Als hy dus sprack tot syn Vrouw:
Ick wil sprack hy tot syn JOOLE
Dat ghy brenght een Kindt aen my,
't Zy een Knechtjen uyt de Koolen,
Oft een uyt de Roosmary,
Anders soud het my verdrieten
Dat ick soo langh wercken souw
Sonder vruchten te ghenieten.
Hier op antwoordt hem syn Vrouw,
Wel ghy slechten Hals, ghy Sebben
Die my voor den tydt soo maent,
Is 't dat ghy een Kandt wilt hebben?
Wacht dan tot de thiende Maendt.
Hier op hadd' het FAES weer gaende,
En hy seyde tot syn Wyf,
Lief ick reken al thien Maende
Uw vyf Maenden en myn vyf.
|
|