Den eerelycken pluck-voghel
(1677)–Livinus van der Minnen–
Auteursrechtvrij
[pagina 237]
| |
2. Vryster.
'k En kan u, ô gy viesen haen
Myn liefde qualyck segghen,
Ick sou wel moeten kacken gaen
Om die wel uyt te legghen.
3. Vryer.
Als ghy noch waert ô liefste Lief
In Adams zyd' verholen,
Hebdy myn hert als eenen dief
Uyt mynen derm ghestolen.
4. Vryster.
En ghy schynt oock tot myn gherief
En tot myn vreught gheboren,
Ghy zyt myn alder-liefste lief
Van seven uyt-verkoren.
5. Vryer.
Ic sweer by suycker aen het hem,
En sotten Peerens Kack-huys,
My dunckt dat ick in welde swem
Als ick eens kus uw' back-huys.
6. Vryster.
Gelyck twee boetsen opeen schow
Soo staen wy by malkander',
Gy zyt den Man ick ben de Vrow
Ghy zyt d'een, en ick d'ander.
7. Vryer
Als ghy ô voetsel van myn jeught
My gingt uw trouw op-dragen
Toen red' myn blyde ziel van vreught
Op eenen Korde-waeghen.
8. Vryster.
'k En ben myn groote vreugt niet mans,
'k En kan my niet bedwinghen.
| |
[pagina 238]
| |
Ick sou van Blyschap wel by-cans
Uyt myn ouw schoenẽ springẽ.
9. Vryer.
Myn lief houwt my in groote weerdt
Want als sy my comt teghen.
Neyght sy dat 't hemde slypt op d'eerdt,
Is dat niet fray gheneghen?
10. Vryster.
Waer 't datter eenen bessem stack
Aen 't ey nd' van uwen degen,
Ghy sout de straten met ghemack
Wel keiren ende veghen.
11. Vryer.
En gy loopt als een mancke Kray
Gy springt gelyck een Veulen,
En gy draeyt uwen eers soo fray
Als eenen Mostaert-meulen.
12. Vryster.
Ons Liefden is soo vast gheset,
s'En schydt niet van ons beyen,
Den luyen eers met een werm bedd'
Hoe qualyck can dat scheyen.
13. Vryer.
De liefde van myn lieve Bruydt
Sal noch ghedurigh wassen;
Ick sal als Herman op syn Fluyt,
Op al haer diensten passen.
14. Vryster.
Ick maeck u in myn hert een plaets'
Om u daer in te planten,
Want wy zyn sulken goede maets
Ghelyck twee Olifanten.
| |
[pagina 239]
| |
Daer vvordt een speeltjen van de Ieught
Ghespeelt met een besonder vreught
Een-ieder Vryer die daer is
Moet segghen een ghelyckenis,
En die moet hy aen syn Vriendin
Toe eyghenen, oft aen de min,
De Vrysters moeten al-te mael
Die mede spelen in de Sael,
Oock segghen een ghelyckenis
Van een' die hunnen Vryer is;
Die 't niet en kan oft niet en doet
Die vvordt geslaghen in de boet,
'k En hebb' noyt by de jonghe Liên
Een aenghenamer spel ghesien:
Daer vvirt altyt iet nieuws geseyt
Het vvelck een Minnaers hert verblydt.
Dit Boecsken dat u vvordt vereert,
Dat heb ick in dat spel gheleert.
|
|