Den eerelycken pluck-voghel(1677)–Livinus van der Minnen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 158] [p. 158] Op soo goeden Weer-om. Stemme: Hoort ghy Sottjens groot en kleyn. ALs ons Grit dat aerdigh dier Was getrout met Hans Poelier Als 't was eenen dagh gheleden, Dat de Bruyloft was ghedaen, Quam ons Griet tot Hans getredẽ En sprack haren Man dus aen. 2. Wy zyn nu ghelyck 't betaemt In het Houwelyck versaemt, Ick ben soet en goedertiere, 'k Ben een Vrouw van goeden aert, Als ghy my wat weet te vieren En als ghy my somtyts spaert. 3. 'k Ben een Vrou van goet aertsoen, Maer 't en staet m'altydt niet groen, Ick heb somtydts viese grillen Maer soo gy my dan wat spaert, Suldy haest myn passie stillen Op min tydt als op een quaert. 4. En op dat gy 't klaer sout sien Als ick ben van suere miën, Sal ick mynen voorschoot drayen Scheef, en dweers, en slim, en krom, Dan moet ghy my sien te payen, Als ghy 't sien sult peyster om. 5. Doen sprack Hans met goet fatsoen [pagina 159] [p. 159] Wel Magriet ick sal 't soo doen, Ick en soeck gheensints te tieren, Want m'en trouwen daer niet om, Viert ghy my, ick sal u vieren, Op soo goeden wederom. 6. Ick ben oock goet Bier goet Man Daer en is gheen twyfel van, Maer ick heb oock somtyts quinten, En dan dray ick mynen hoet Dat hy scheef staet met de Linten Soo ghy uwen voorschoot doet 7. Als ghy my dan vieren wilt, Soo ben ick weer haest gestilt, Wy en sullen dan niet kyven, Ost malkander leet aen-doen, Soosal 't tacksken van Olyven Altydt blyven even groen. 8. Als ons Griet nu kreegh een wesp, In haer hooft oft in haer hesp. Ging sy haren voorschoot drayen En sy stack haer horens op, 't Hinneken begost te krayen, Griet die thoonden haren kop. 9. Maer soo haest als Hans syn Griet Met den scheeven voorschoot siet, Drayt hy synen hoet daer teghen En besiet aldus syn Vrouw, Op dat sy van haren 't weghen Haren Man oock myden sou. 10. Griet mydt Hans, en Hans myt Griet, [pagina 160] [p. 160] Soo verhoeden sy 't verdriet, Sy-lie weiren malkander' Allen twist en alle wee, En het een mes houdt het ander Vast ghesloten in de schee. 11. Soo bleef Hans met Griet in peys, Hun huys scheen een Paradys, Sy en hebben heel hun leven Dat hun Godt ghegeven heeft, Met malkanderen noyt gekeven, Maer altydt in vred' gheleeft. Die sigh in 't Houvvelyck vvacht voor het eerste kyven Die sal syn leven langh in peys en vrede blyven, Want voor den tvveeden keer en keef hy nimmermeer Die noyt niet eens en keef voor synen eersten keer. Vorige Volgende