Den eerelycken pluck-voghel

[p. 33]

Schoonheydt Verganckelyck.

Stemme: Philis myn tweede Ziel.

LEst op een Bruyloft-feest’ Was ick verblydt van gheeft,

Want daer was alderhande spys bereydt,

En Renschen Wyn in overvloedighey dt,

Daer saten neffens myne sy

Wel vyf en-twintigh Vrysters op een ry,

Al jongh, en schoon, en vet, en fris, en net

En op het kostelyckste op-gheset.

2. 't Scheen dat ick dien dagh’ By-naer Goddinnen sagh

Het snaer-spel klonck seer wel, en niet te min

Wirdt ick bedroeft [...] in den sin,

Ter wylen dat d'een Vryster songh,

En d'ander lochtjens op en weder sprongh

Besprongh myn sinnen meermaels als een reys

In 't midden van deês vreugt een droef ghepcys.

[p. 34]

 

3. Ick peysden waer deês Schaer’ Sou zyn naer hondert jaer,

 

Eylaes sy sal ghelyck droogh Hoy en Kaf

 

Verstoven en verschoven zyn in 't graf,

 

Waer sal zyn binnen dertigh jaer

 

't Wel singen van deês jeught, en het schoon hair,

 

Eylaes sy zyn misschien eer morghen doodt,

 

Al zyn sy heden noch ghesondt en roodt.

 

4. O lieve jonghe Jeught’ Die ons nu soo verheught,

 

'k En weet u anders gheenen bet'ren raedt

 

In desen noodt voor dit aen-staende quaedt,

 

Als dat ghy met uw' gantsche kracht

 

Naer vaster ende beter schoonheydt 'tracht,

 

Naer schoonheydt die noyt oudt oft vuyl en wert,

 

Dat is een on besmet en suyver hert.

 

5. Jeught is bederffelyck’ Maer deught onsterffelyck,

 

Een Vrouw de welcke eert en vreest den Heer'

 

Verdient den alder-meesten lof en eer',

 

Daerom ô jonghe schoone Jeught

[p. 35]

 

Tracht altydt naer de schoonheydt van de deught,

 

Soo suldy maken dat uw' schoonigheydt

 

Sal blyven duren in-der eeuwigheydt.

Waerom stoeft stof, en aerd' op stof.
De deught verdien den meesten lof,
De schoonheydt is vergankelyck,
De deugt alleen duert eeuvvelyck.