Den eerelycken pluck-voghel

Den Vryer, op een Roosken, het welck hy aen syn Beminde seyndt, doet aldus syn harangue.

Stemme: 't VVas eenen Herder vroegh op-ghestaen.

'k SChenck u Rosette voor een present

Het eerste Roosken van de Lent,

[p. 31]

 

De jeught uws jongheydts en van deês Roos

 

Zyn alle-by al even broos.

 

2. Deês Roos verslenscht oock ter-wyl sy groeyt,

 

Uw' jeught vergaet ter-wyl sy bloeyt,

 

Al schynt dit Roosken nu wonder eêl,

 

Syn bloem wordt eenen dorren steêl.

 

3. O lieve Vryster den snellen tydt

 

Doet snel vergaen de schoonigheydt,

 

Den tydt die maeckt de rooy lipkens blauw,

 

Den tydt maeckt witte kaeckskens grauw.

 

4. Den tydt doet dorren het jeughdigh rys,

 

Den tydt maeckt blonte hairen grys,

 

Den tydt maeckt vrolycke sinnen droef,

 

Den netsten schoen wordt eenen sloef.

 

5. Ons leven nemt hier ghedurigh af,

 

Wy gaen ghedurigh naer het graf,

[p. 32]

 

Daerom is 't velleken wys en vroet,

 

Het weet wanneêr het krimpen moet.

 

6. Schoon Lief ick heb u nu langh ghevrydt,

 

Schenckt my uw' Trouw want 't is hoogh tydt,

 

Den ouderdom is seer onbequaem,

 

De morghen-Son is aen-ghenaem.

 

7. Schenckt uwen Vryer uw' liefde nu,

 

Wildy Kindts-Kinders sien uyt u,

 

Soo ghy wilt sien een nieuw Vader-landt,

 

Soo schenckt my nu uw' rechte handt.

 

8. En als uw' schoonheydt dan sal vergaen,

 

Als 't met uw' jeught sal zyn ghedaen,

 

Suld' in uw' Kinders die komen aen

 

Uw' jeught met vreught in fleur sien staen.

En draeght op schoonheydt gheenen roem,
Want schoonheydt is een teere Bloem.