Lingua Belgica

Cap. X.

Summa. Catalogus dictionum Procopensibus vel Tauricis & Belgis communium.

QVidni hic in scenam quoque producam illa vocabula, quae communia sunt Belgis cum Procopensibus sive Vlanis, qui hodie inhabitant Chersonesum Tauricam, vulgo Gazariam dictam? Quanquam illorum talis est character, ut magis veteri Cimbricae linguae, vel hodie dialecto Germanicae aut Saxonicae respondeat; Commemorabo ista⁺ ex relatu Augerii Busbequii, qui Legatus Caesareus dum erat Constantinopoli ea ad mensam suam ex duobus Vlanis, quos ibidem apud Turcam, gentis suae nomine negotiantes, adhibuerat, accepisse se testatur. Cupidus scilicet ipse, Flander cum esset, sciendii, an vera essent, quae saepe de illa gente audierat:

+ Legat. Turc. Epist. 4.

[p. 48]

quod nempe, ut ipse ait, sermone, moribus, ore denique ipso originem Germanicam reserret. Omnibus porro dictionibus dicit eos praeposuisse articulos tko aut the: ad nostrum morem, qui etiam articulos de & het praeponimus nostris vocibus. Sunt autem ista, quae ex hominum illorum relatu se dicit observasse,

Vocabula communia

	Linguae
Procop.	&	Germano-Belg.
Brot.		Broot.
	Panis.
Plut.		Bloet.
	Sanguis.
Oegene.		Ogen.
	Oculi.
Hus.		Huis.
	Domus.
Wingart.		Wijngaert.
	Vitis.
Regen.		Regen.
	Pluvia.
Bruder.		Broeder.
	Frater.
Schuuester.		Suster.
	Soror.
Brunna.		Brunne.
	Fons.
Wintch.		Wint.
	Ventus.
Silvir.		Silver.
	Argentum.
Kor.		Coren.
	Triticum.
Schlipen.		Slapen.
	Dormire.
Kommen.		Commen.
	Venire.
Fisch.		Visch.
	Piscis.
Lachen.		Lachen.
	Ridere.
Criten.		Criten.
	Flere.
Geen.		Gaen.
	Ire.
Sune.		Sun.
	Sol.
Tag.		Dach.
	Dies.
Stul.		Stoel.
	Sedes.
Bart.		Baert.
	Barba.

[p. 49]

Procop.	&	Germano-Belg.
Handa.		Handt.
	Manus.
Boga.		Booch.
	Arcus.
Miera.		Mier.
	Formica.
Rinck, Ringo.		Rinck.
	Annulus.
Alt.		Alt, Out.
	Senex.
Waghen.		Currus.
	Currus.
Apel.		Appel.
	Pomum.
Goltz.		Goltz, Gout.
	Aurum.
Schieten.		Schieten.
	Iaculari.
Salt.		Salt, Sout.
	Sal.
Singen.		Singen.
	Canere.
Hoef.		Hooft.
	Caput.
Thurn.		Deur.
	Ianua.
Stern.		Sterre.
	Stella.
Breen.		Braen.
	Assare.
Mine.		Mane.
	Luna.

Porro adhunc modum dicit eos numerasse.

Ita, Vnus, Belg. Een: Tua, Duo, Belg. Twee: Tria, Tria, Drie: Fyder, Quatuor, Vier: Fynf, Quinque, Vyve: Seis, Sex, Ses: Sevene, Septem, Seven: Athe, Octo, Achte: Nyne, Novem, Negen: Thynne, Decem, Thiene: Thinita, Vndicem, Elf: Thinetua, Duodecim. Viginti dicebant Stega: Triginta Threithyren: Quadraginta Furdeithein. &c.

Refert Busbequius alia quaedam vocabula, quae cum lingua nostra non satis congruunt: Inter quae aliqua observavi, tamen quae sunt aut Saxonica, aut Anglica: vel potius ea quoque quae Anglica sunt Saxonica, utpote ex Saxonica, in Anglicam translata. Ielt Sanitas, Helth Angl. Baar Puer, Barne Angl. Ieltsch Sanus, quasi si Heltisch dicas Angl. Lista Parvum, Litse Frisiis. Ich Ego, Ick Germ. Schkop Calix, Cop Saxon. Cuppe Angl. Ano Gallina, est fere Belg. Henne, vel Haen, Wichtgata Al-

[p. 50]

bum, utcunque simile est Belgico Wit. Tzo varthata Tu fecisti, est non absimile Saxonico Du verdadest, & abjecto Ver (quae particula nostris verbis saepe etiam additur, ut Moorde, Vermoorde; Woest, Verwoest; Doe, Verdoe;) Dadet vel dedet, contracte deêt. Ich malthata Ego dico, quasi Ich melte, id est Germanice, Ego refero, Ick melde Belg. Cui an dissimile est Chaldeum Malal Dixit, & Malathi vel Malthi Dico, Malaltha vel Malotha Dicis, & Myltha Sermo, Verbum? Kilemschkop Ebibe calicem, etiam puto commode ita posse confirmari ad istud Saxonicum sive Germanicum, Idel dem cop, id est Evacua calicem, contracte Ilem kop. Knaven Malus, puto vetus Saxonicum, unde Angli adhuc hominem malum & nebulonem vocant Knave. Gadeltha Pulchrum, nescio an divinare ausim hanc vocem esse Germanicae aut Cimbricae originis a Gaden, quod est Placere, gadelet quasi gadelijck: certe vox hinc contracte deducta galijck Hollandis est Conveniens, egregium.