Het dantemeisje

In Het dantemeisje, acht verhalen, konfronteert A. Middeldorp zijn lezers met de weerloosheid van de mens tegenover de dood en tegenover de macht die zich verlustigt in het lijden van anderen of er althans onverschillig voor is. In de schijnbaar objektieve stijl van Middeldorp's verhalen wordt een dreiging voelbaar, die elk moment werkelijkheid kan worden. De bundel opent met ‘De Spaanse ziekte’, waarin twee mensen geleidelijk worden ingesloten door de dodelijke dreiging van de Spaanse griep. Het verhaal speelt in 1918; authentieke kranteberichten uit de laatste weken van de eerste wereldoorlog accentueren de beklemmende sfeer. Twee verhalen, ‘Wij vergaan door uw toorn’ en ‘Evacuatie’, spelen in het begin van de tweede wereldoorlog, als een argeloze onwetendheid plaats gaat maken voor ervaring en angst. ‘Stoffelijk overschot’ is gesitueerd in een rusthuis, dat onder leiding staat van een satanische direkteur. In ‘De jongste dag’ bespiedt een buitenechtelijk geboren zoon zijn vader, om zodoende af te rekenen met de macht van deze vader over zijn leven. Het titelverhaal, ‘Het dantemeisje’, handelt over een arts die na jaren teruggedrongen wordt naar zijn oorlogsverleden door het obsederende beeld van een meisje dat tot zijn slachtoffers behoorde.

A. Middeldorp, geboren in 1921 te Scherpenzeel, publiceerde artikelen in De gids en in Maatstaf; verhalen in Maatstaf en in Vandaag 12; hij stelde met Bert Bakker Nieuw Kommentaar op Achterberg (1966) samen, waarin hij tevens een studie over ‘De ballade van de gasfitter’ publiceerde. Bij De Bezige Bij verscheen van A. Middeldorp in 1964 Morgen misschien, twee novellen, lrp78. De kritiek typeerde A. Middeldorp naar aanleiding van zijn debuut als een auteur van de uiterste reduktie; hij weet door de kompositie van het verhaal en door een geraffineerd eenvoudig taalgebruik een bijzondere sfeer en een sterke spanning op te roepen.

lrp230/650/115