Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken(1694)–Catharina van der Meulen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Liedeken, ofte saemen-spraecke tusschen Christus, en de Siel, van den selven in-houdt. Stemme: Godt honck aen 't Cruys. De Siel. VVAt bitter smert is in my op-geresen, Om dat ick moet soo lanck hier ballinck wesen, En u niet eer aenschouwen mach, ô Heer! Wiens liefde my komt soetelijck aen-locken, Soo dat mijn hert, ô Jesu! wert Door een verborgen kracht naer u getrocken? Roept toch mijn Siel uyt desen tijdt, [pagina 165] [p. 165] Op dat sy haer met u alleen verblijt. Christus. O Eensaem Duyf! ick hoore u verlangen Om haest de Croon van glori' te ontfangen, En eeuwelijck te wesen in mijn rijck, Daer ick voor u uyt quam hier neder-daelen, Maer 't lijdt gewelt: soo dan u stelt Om met my de victori' te behaelen, Ick moeste sterven aen het Cruys, Eer ick moght komen in mijns Vaders huys. De Siel. Den Geest, ô Heer! om-helst oock wel het lijden, Maer mijn natuer die komt daer tegen strijden, En d'eene Wet de andere belet, Al wilt het opper-deel u hier naer-jaegen, Soo wordt den lust ras uyt-geblust, Om dat de sinnen nemen haer behaegen In eer, in wellust, gelt, en goet, [pagina 166] [p. 166] Waer op dan rusten blijft mijn heel gemoet. Christus. Hoort, lieve Bruydt, aen Paulus was gegeven Den Engel van het Vlees hier in dit leven, En dese smert die penetreerde 't hert, Maer is verwinner in den strijt gebleven: Doet dan oock eerst dat, soeckt den geest, Soo sult gy worden tot mijn rijck verheven, En voor de scherpe Doorne-croon Verkrijgen daer een van gesteente schoon. De Siel. O Mijnen Godt! ick wensch in geene saecken My hier, oft naermaels meerder te vermaecken, Dan met het goet van uwe liefde soet, Doet mijn natuere aen de gaeven sterven, Op dat ick tracht dach, ende nacht, Om u alleen, ô Heere! te verwerven, Ach! waer ick nu van alles bloot, [pagina 167] [p. 167] En in mijn leven uyt-gedruckt u doodt! FINIS. Vorige Volgende