Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken(1694)–Catharina van der Meulen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 91] [p. 91] Liedeken van de Seven Weën, der heylighe Maghet, en Moeder Godts Maria. Stemme: Menschen aen-hoort mijn weenen, ende klaeghen. (ofte) I'entens la voix de la belle climeine. (ofte) Chere silvi ma petit ordinaire. MAria! hoe wel mocht Simeon spreken, Doen Jesus van u op-geoffert wert, Dat uwe Siele hier noch sou door-steken Het stael des lijdens, als een vinnigh sweerdt: Ghelijck van stonden aen oock is gebleken, Want dese Propheci' u viel seer hert. O Tortel-duyve, die met treurigh suchten, Soo haest als Joseph u de tijdingh doet, Op 't spoedighst gaet naer Egypten vluchten, Om te salveren u Kindeken soet! [pagina 92] [p. 92] Want van Herodes was'er niet te duchten, Dan dat hy storten sou 't onnoosel Bloedt. Niemant en kan soo groote droefheydt hooren, Als doen den Heere te Jerusalem Dry daegen, en dry nachten bleef verloren: Die ghy hier baerden in het Bethelehem, En naer lanck soecken, onder de Doctoren Daer in den Tempel hebt gevonden hem. Wie sal nu sien, ô Moeder der genaeden! Hoe diep dees wee passeerden u gemoet, Als ghy hier Jesus met sijn Cruys gelaeden Op den wegh van Calvarien ontmoet. Daer hy op draeght ons sonden, en misdaeden, Al druppende sijn Heylich dierbaer Bloet? Ach! wat voor schichten hebt ghy niet ontfanghen, Als sweerden in u Maeghdelijcke borst, Wanneer dat Christus wierdt aen 't Cruys gehangen, En hoort hem roepen, Sitio, my dorst [pagina 93] [p. 93] Naer 't Menschelijck geslacht, want ick verlangen, Dat door mijn sterven nu mach sijn verlost? O droef Noëmi! ghy sijt hier gecomen, Met Jesus in den alder-meesten noot, Die van het Heyligh Cruys wierdt af-genomen, En soo doorwont geleyt op uwen schoot. Komt siet hem nu, ô Bruydt! die placht te roemen, Dat uwen Bruydegom is wit, en root. Joseph van Armatia gaet bereyden Den lijnen doeck, met een nieuw steenen graf, Daer hy het Lichaem Christi doen in leyden, En Nicodemus specerijen gaf: Hoe bitter was dit alder-leste scheyden, Als men u Jesus wederom nam af? FINIS. Vorige Volgende