Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken(1694)–Catharina van der Meulen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Noch een ander Liedeken voor desen Feest-dagh. Stemme: Iemeray, tousjours amerante. MOeder, en Maghet die verheven Boven de Seraphienen sijt, En voor ons baert de vrucht van 't leven, Waer door wy sijn ghebenedijdt! Hoe komt ghy hier u soo verneeren, Die niet en hebt de minste smet, En u als schuldigh presenteeren, Om te volbrenghen Moyses wet. D'eeuwighe Goddelijcke straelen Sonder begin, oft sonder ent, Quam in u suyver lichaem daelen [pagina 58] [p. 58] Als eene Son uyt 't fiermament, En sal u kroonen Koninginne, Van al de Eng'len in sijn Hof Waerom dat wy nu oock beginne Hier te verkondighen uwen lof. Simeon heeft, ô Maghet! heden, Door kracht des Heyligh gheest vervult U Kintjen soet vol vreught aen-beden, Dat ghy offert voor onse schult, En met sijn ermen het om-vanghen, Segghende: laet in vrede gaen Mijn siel, d'Out-vaders die verlanghen Om dese tijdingh te verstaen. Dat ghy, ô Heere! sijt gheboren, Die wy hier hebben lanck verwacht, En tot het Christendom vercoren, Van u is 't Heydensche gheslacht, Sy komen uwen naem belijden, [pagina 59] [p. 59] Want ghy verlicht hun duysterheydt, En sult oock Israël verblijden, Die wordt belooft de Saligheydt. Komt die nu soecken 't eeuwigh leven, Ontfanght het Heyligh Vlees, en Bloedt, Dat aen den Mensch hier wordt ghegheven Van 't nieuw gheboren Kintjen soet, Drinckt uyt de beken der wellusten, Laet dese springhen in u hert, Om oock met Simeon te rusten, Als uwe Siel ontbonden wert. Eynde van het eersten Deel. Vorige Volgende