Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

Een ander liedeken van de dry Koninghen.

Stemme: O Coridon! siet hier den stal.

DRy Koninghen sijn met een Ster'
Ghecomen uyt den Oosten ver'
In de Stadt van Jerusalem,
En trecken naer Herodes hof, om daer te vraegen hem,

[p. 49]

 

Waer dat den nieuwen Koninck leyt,

 

Om te aen-bidden sijne Majesteyt.

 

Herodes wierdt gheheel verbaest:

 

Hy liet de Wets-gheleerden, haest

 

Vernemen, waer de plaetse was:

 

En hoorden, dat men Bethlehem, de Stadt van David las,

 

Waerom hy sprack de wijsen aen,

 

Dat sy het Kint daer souden soecken gaen.

 

Maer als ghy 't vint, komt seyde hy,

 

Ras wederom dan hier by my!

 

Want 't heeft door-sneden seer, mijn hert,

 

Het Kindeken, dat Koninck der Joden geboren wert.

 

Ick sal dit me aen-bidden gaen:

 

Soo haest, als my de tijdingh wordt ghedaen.

 

De Vorsten voorderen hun reys:

 

En wensten te sien het Paleys,

 

Dat voor Messias was bereyt.

 

Maer s'hebben hem gevonden, in een stalleken geleyt:

[p. 50]

 

Waer boven dat de Ster' bleef staen,

 

Daer sy met vreughden binnen sijn ghegaen.

 

Het Kindeken, sat naeckt, en bloot;

 

Op sijne lieve Moederschoot:

 

Hier vallen sy ootmoedigh neer,

 

Hem eerende als opper Koninck Schepper ende Heer:

 

Iae deden rijcke offerandt,

 

Van wieroock, gout, en myrre uyt haer lant.

 

De Voetjens hebben sy ghekust,

 

En raeckten in een soete rust:

 

Doen haer den Enghel Godts spraeck aen,

 

Dat sy niet weer tot den Koninck Herodes soude gaen,

 

Die wilde het on-noosel Bloedt,

 

Vergieten van dit teere Kintjen soet.

 

De Koninghen dan heel verblijt,

 

Sijn desen dagh gebenedijdt,

 

Van 't Kint, dat Godt was, ende Mensch:

 

Dat sy gesocht, ende gevonden hebben hier naer wensch.

[p. 51]

 

Bereyt doen sijnde al gelijck,

 

Het Christi g'loof te planten in haer rijck.

FINIS.