Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

[p. 17]

Van de Gheboorte Christi, in een saemen-spraecke tusschen de Herders.

Stemme: Tranqui-le Coeur.

ONtwaeckt, ontwaeckt ghy Herders al,
Messias die is nu ghecomen,
Ten midder-nacht op d'aerdtsche dal,
Ghelijck Leander heeft vernomen,
Hier ontrent Bethlehem, waer dat hy hiel de wacht,
En ras de tijdingh bracht.       Hier ontrent &c.

Ick hoorde oock heel groote vreught,

Die my ded' uyt den slaep ontspringhen,
Het Hemels heyr was soo verheught,
De Enghelen die quamen singhen,
Daer een bly vrolijck liet, en speelden op de fluyt,
Met oversoet gheluyt.       Daer een bly &c.

O Coridon! wat voor gheluck,

[p. 18]

 

Becomen wy in dese tijden,

 

Want nu sal allen onsen druck,

 

Verandert worden in verblijden,

 

Sa, sa, niet lanck verbeyt, laet soecken gaen het kint,

 

Dat ons soo seer bemint.       Sa, sa, niet, &c.

 

Komt Flora, komt mijn Herderin,

 

Komt mé naer 't Stalleken ghetreden,

 

Daer 't Kindeken sal ligghen in,

 

Dat voor ons is gheboren heden,

 

Wy sullen op het velt, de schaepkens laeten staen,

 

En saemen binnen gaen.       Wy sullen, &c.

 

Lief Kindeken voldoet ons nu,

 

Die spoedigh komen met verlanghen,

 

Om uyt het Kribbeken hier nu,

 

In onse ermen te ontfanghen,

 

Ach! waer mijn hert de plaets, daer gy door reyne min,

 

Voor eeuwigh rusten in.       Ach! waer mijn, &c.

FINIS.