Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus(1707)–Catharina van der Meulen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Liedeken, van den selven in-hout. Stemme: Wel soete Roos wilt ghy soo gaen verflenschen. (ofte) C'est que je vous aime belle Climaine. O Groote Majesteyt die schuylt in 't midden Van't Heylich Sacrament, dat ick aenbidde, Mijn hert hem onderworpt gheheel aen uwe macht: Want als 't die overpeyst verliest het sijne kracht. [pagina 49] [p. 49] 't Ghesicht, 'tgevoel, den smaeck, 't wort al bedrogen, 't Ghehoor alleen wy hier ghelooven moghen In dat ons daer van heeft den Sone Godts gheseyt, Mits door dit waerheyts woort valt geen bedrieglijkheyt. In 't Cruys scheen uwe Godtheyt haer t'ontrecken, Maer nu wilt ghy u menscheyt oock bedecken, Die ick hier alle bey belijde openbaer, En bidde ghelijck badt den goeden Moordenaer. Ick sien geen wond' met Thomas in u Zijde, Nochtans soo sal ick u voor Godt belijden; Gheeft my dit wonderlijck Misteri' in den sin, Op dat ick altijt meer gheloof, betrou, bemin. Die zijt ghedenckenis des doodts ons Heeren, En onze doodt in 't leven doet verkeeren, Ach oft dat mijnen ziel verçiert met liefde groot Mocht leven door de proef van dit soet hemels broot! ô Goddelijcken Pelicaen ghepresen! Die met u heyligh bloet ons kan ghenesen, [pagina 50] [p. 50] Maeckt dat ick altijt suygh, en lave mijnen dorst, Tot suyv'ringh van mijn ziel aen u ghewonde borst. Het ghene ons ghemoet hier komt versaeden, ô Heere Jesu! met seer veel ghenaeden, Waer mede dat ick wensch altijt bekleet te zijn, En naermaels onbedeckt t'aenschouwen u aenschijn. FINIS. Vorige Volgende