Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
Stemme: Christelyck Krygsman, Of Schoonste Larinde.1.
KOmt doch varent volk hoort na dese lesse,
Die ik u nu verhalen sel,
| |
[pagina 217]
| |
Indien dat ik u eenigsins mocht quetse,
Neemt het ten goede acht het wel,
Wilt soo niet doen,
Als gy veel placht te plegen,
Doet u plicht te degen,
Eer gy steekt van 't Land,
Laet u door my
Tot weldoen doch bewegen,
Staet al 't quade tegen
Bid God om bystant
Laet geen wrock,
Doch blijven in u hert
Vergeestlijck gy wild
Dat u vergeven wert.
2. Schout vuyl geklap en lasterlijcke reden,
Reit doch niet van u Broeders quaet
Maer soekt altydt de liefde en de vreden,
Met yder daer gy mee omgaet
Geen vuyle ree'n
Uyt uwen mond laet komen,
Wild daer doch voor schroomen,
Want de Heere sal
Gewis dat volck
Daerom hier na verdomen,
Die in 't quaet romen,
Raken in een val,
Die blyft toe,
Soo ras sy yemand heeft,
Hoe wonder is dan
Dat de mensch qualyk leeft.
3. O! Het is niet langer om te verdragen,
Al het quaet dat men heden siet,
Van veel die haer lijf en leven nog wagen,
En daer het meenigmael geschiedt
| |
[pagina 218]
| |
Dat veel de doodt
Seer ras heeft weg gaen rucken,
En sy moesten bucken
In het barre Meer,
Daer lijf en goedt
Ging strack te gronde ducken,
En die ongelucken
Komen dickmael weer,
Dat die van
De wal sijn voeten zet,
Nooyt weder en rust
Te lande op sijn bedt.
4. Daerom komt doch al te same Zee-lieden,
Laet u van 't quade raden af,
Wilt de kleyne en groote sonden vlieden,
Denckt hoe de Zee dat diepe graf,
Meenig verston,
Eer sy daer eens op dagten,
Daerom wilt u wagten,
Sorgeloos te zijn,
Wilt doch altijdt
By dagen en by nachten,
Al het quaet verachten;
Wacht u oock voor schijn
Denckt dat God
Het alles siet en weet,
U leeg tijdt daerom
Doch niet onnut besteet.
5. Wilt oock Meeuwen soo licht niet slaen of dooden,
Terwijl daer mee veel quaet in steekt,
Maer wacht u tot dat gy haer hebt van noden,
En dat u het voedsel ontbreeckt;
Want ick weet dat
| |
[pagina 219]
| |
Veel gruywelijcke vlooken
Werden uytgesprooken,
Om der Meeuwen wil,
Iong en Oudt
Al die dit werk sooken,
Met boogen of hoocken,
Of met eenig hout,
Dat gy daer
Toe bruyckt om haer te slaen,
'k Seg 't word al selde
Behoorlijk gedaen.
6. Ik weet wel datter veel sullen staen kicken,
Dat ik 't Meeuwe dooden bestraf,
Maer ey wilt nu doch wat hooger gaen micken,
Siet op die haer het leeven gaf,
Nooloos het Vee
Te smijten en te kerven,
En laten bederven,
Wordt ons niet belast,
't Is waer dat al
Moet voor den mens sterven,
Als 't vrugt kan verwerven,
Maer dit's mis getast,
Meeuwen sijn
Tot niemands scha of fleet,
Haer vlees niet weert
Dat men 't buyte kommer eet.
7. Wat is een mensch die geen zaeck maekt van sonden,
Hy is hem selfs een martelaer,
Blindt sijnde heeft hem al verslonden,
Eer dat het worde gewaer,
Veel sonden kleyn,
Diep in het haer verstecken,
| |
[pagina 220]
| |
Sal de Heer streng wrecken,
Als hy oordeel velt
Van al het quaet,
En meer slimme treeken,
Dat veel niet onstelt;
Maer daer na
Sal 't droevig vallen uyt,
Als Iesus komt,
Met een schrickelijck geluyt.
8. Oorelof voor 't lest hoort Salomons reden,
In sijn Spreuke twalif vers tien,
Daer hy des menschen barrimhertigheden,
Leyt seer naeckt en bloot aen twien,
Seyt wie dat ken
Het leeven sijner beesten,
't Sijn oprechte geesten
Daar medoog in leydt,
Maar den Gotloos,
In 't minste en in 't meeste
Sijn noch d'alder wreedste,
In barmhertigheyd,
Let dan naeuw
Op al u doen en laet,
Sit niet in 't gespot
Of in godloosen raedt.
|
|