Maas-Sluysse meeuwe-klagt,

behelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is

Een Lied over het moetwillig en weetens zondigen, dat tegenwoordig veel in zwang gaat, 't welke al smarte komt te veroorzaken.

Stem: Ach Heer! ik ben bekommert seer.

[p. 198]

 

1.

 

ACh ach wat siet men alle dag

 

De sonden doen met weeten,

 

Het quaed dat nu in swange gaet

 

Kan men met El of maet

 

In geen gedeelt' afmeeten.

 

2. Ons Land heeft God door sijne hand,

 

Seer wonder op doen rysen,

 

Wanneer, het Spaense jok ons zeer

 

Sogten geheel ter neer,

 

Te drucken met afgrijsen.

 

3. Doen sag men dat God menig slag,

 

Ons quam Victory geven,

 

Wy kleyn, de Spaense groot vyleyn

 

Die sogten al gemeyn,

 

Ons goet en bloet en leven.

 

4. Och och of men dit te recht bedag,

 

Wat 'er doe al passeerde

 

En dat, men nu na Vrankrijk trat,

 

En sag af daer dat rat,

 

Ook niet na ons toe keerden.

 

5. Ey siet, dog eens wat daer geschiet,

 

Aen onse Bont-genooten,

 

Haer staet, is droevig desolaet,

 

Sy gaen in rouw gewaet,

 

Van goet en bloed verstooten.

 

6. Siet toe, o Nederland Gods roe

 

Is over u geheven,

 

Gy klaegt, om dat de Heer u plaegt,

 

Maer siet hoe onversaegt

 

Word nog het quaed bedreven.

 

7. Soo lang, men gaet sijn oude gang,

 

Ia doen de schult vermeeren,

[p. 199]

 

Soo sal, de schaersheyd over al

 

Toenemen in getal,

 

En u op 't laest verteeren.

 

8. Uyt Zee brengt Visser-man niet mee,

 

Als hy wel plagt voor desen,

 

Koopvaert was eertyds seer vermaert

 

Maer word nu slecht verklaert

 

't Schynt alles teer te te wesen.

 

9. 't Is tyd, dat yder een met vlijt,

 

Zijn sonden af gaet breeken

 

Haet nyt, en al het wreed gebyt:

 

Moet men nu maken quyt

 

Of God sal 't meerder wreeken.

 

10. Een slag, dreigt hy die sulk geklag

 

Hier in ons laten maken,

 

Zoo groot, dat men veel liever dood

 

Sou wenschen en ontbloot

 

Te zijn van 's weerelds saken.

 

11. O dat! een yder een sijn vat

 

Besat in deugt en eere,

 

Misschien, sou God 's Land nood aenzien,

 

Ende sijn hulpe bien

 

Om al het quaed te keeren.

 

12. Men moet de sonden met de voet

 

Vertreden, en verlaten,

 

Geen raed is beter als het quaat

 

Te schuywen met een haet,

 

En al het goed aenvatten.

 

13. Voor 't lest, laet yder doen sijn best

 

Om Gods wil te betragten,

 

De wond, sal hy maken gezond,

 

Als my uyt 's herten grond,

 

Ons van het quade wagten.

 

14. Berou moet yder man en vrou,

[p. 200]

 

Nu overvloedig toonen

 

Ons hert moet voelen sonden-smert,

 

Al schijnt God nog soo vert,

 

Hy sal 't Land dan verschoonen.