Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
Stem: Het Vosje was ontbonden.1
HEt Geloofs is en vasten
Grond van het geen men hoopt,
| |
[pagina 179]
| |
Het kan veer zien en tasten,
En 't wast als 't God maer roopt,
Door zijn woord en dienaren,
Die hy daer toe uytzend,
Als zy dat recht verklaren,
Soo word 't Geloof bekent.
2. Het Geloof is soo kragtig,
Als 't wel gegrondvest staet,
Het hellipt die onmagtig
Is en heel buyten raed:
Door 't Geloof nam God Abels
Offerhand willig aen,
Enoch 't en zijn geen fabels.
Geloof met God te gaen.
3. Noach den eersten Preker,
Had hier zijn deel ook van,
Dit maekten hem soo zeker,
Dat hy het werk aennam
Voor hem een Ark te bouwen:
En voor zijn huys gesin,
Om te werden behouwen,
Als 't water nam begin.
4. Door 't Geloof is Abraham,
Gewillig opgestaen,
Gods wil hy willig naquam,
Trok uyt zijn plaets van daen
Na 't Land dat hy sou krygen
Tot syne Erfenis,
Al moest hy somtyds hygen,
En niet van 't Land en wis.
5. Door 't Geloof ging hy wonen,
In het beloofde Land.
Met zijn beminde Soonen,
Daer sy gemeenderhand,
| |
[pagina 180]
| |
In Taberna hels rusten,
Abram wagten die Stad,
Die God zellif met lusten
Voor hem getimmert had.
6. Door 't geloof quam Sara
In haren ouderdom
Noch wonderlyk tot bare:
Dit quam al mee daerom
Dat sy haer vast vertrouwden,
Op Gods belofte soet,
Hoewel zy wat verflouwden,
't Geloof was na seer goed.
7. Abram heeft door 't Geloove
Sijn Isak aengetast,
Om van 't leeven te roven,
Dat God hem had belast,
Sijn zaet dat zou vermeeren,
In dese sijne Soon:
Hier schijnt het om te keeren
Terwyl hy hem most doon.
8. Neen Abram ging hem sterken
In Gods onfeylbaer woord,
Geloofde hy sou werken,
Dat stof sou brengen voort
't Getal van zijnen zaden,
Dat ontallik sou sijn
Dus kost hy hem veraden
In droefheyd smert en pijn.
9. Isak en Iacob beide,
Geloofden ook seer sterk
Haer Soons zegende zelden
Al van 't toekomend werk.
Door het geloof soo melden
Ioseph Israels uytgang,
| |
[pagina 181]
| |
Wandeer Pharo haer quelde
En maekte droef en bang.
10. Als Moses was gebooren,
Werd hy door het Geloof,
Van sijn Ouders voor 't smoren
Bewaert en niet gerooft:
Als hy groot was geworden
Weygert een Konings naem,
't Geloof hem daer toe porden
Koos met Gods volk blaem.
11. Hy heeft ook gaen verlaten
Het Hof van Pharao,
Hy sag seer uytermaten
Op 't onsienlyk soo,
Achten de smaetheid Christe
Meer weerd als al den schat
Van Egipten dit wist hy,
Dat men die kort besat.
12. Door 't Geloof hy belasten
Israels outsten al,
Lammeren aen te tasten,
Om met een groot getal
Te slagten en te eeten
Het Pascha voor 't verderf,
't Geloof dat dee hem weeten,
Egyptens sware sterf.
13. Hy liet post dreppels stryken
Met ysoop ende bloed,
Dit sou 't verderf doen wyken
Dat Egypten ontmoet.
Israels volk hoorzaemden
Aaron en Mosis,
't Verderf haer niet beschaemden,
Maer Pharoos volk niet mis.
| |
[pagina 182]
| |
14. Door 't geloove zoo gingen
Zy door de Roode Zee,
Als 't quaad Pharao quam dwingen
Met al zijn Heyr mee,
't Geloof ley Israel heenen,
Tot op de overkant,
Maar Pharao is verdweenen,
Met al zijn onderstant.
15. Door het Geloof zoo vielen
Ierichos muyren in,
Rachab de hoer sy hielen,
't Geloof was haer gewin;
Want Iosua liet branden
De Stad, menschen en vee,
Rachab in zijne handen,
Het minste quaad niet lee.
16. Haar Vader ende Moeder,
En Broeders allegaar,
Was zy hier een behoeder,
Als zy kont zeggen klaar,
Tot de verspieders beid,
Die waaren in haar huys,
U God sal u geleiden.
Ons volk is doch confuys.
17. Ik weet de Heer zal geven
Dit Land in uwe macht,
Wilt mijn doch gunnen 't leven,
En ook mijn lief geslacht;
Dit deed' Geloof haar zeggen,
En 't geen niet was geschied,
Dat ging zy klaar uytleggen,
Dit bracht haar uyt verdriet.
18. Wat zal ik meer verhalen?
Daar zijnder noch zoo veel,
| |
[pagina 183]
| |
Die in nooden en qualen,
Door 't Geloove zeer eel:
Koningen overwonnen:
Pleegden gerechtigheid:
De beloften gevonnen:
En leeuw neer geleid.
19. Die kracht des vyers uyt bluste
Die vlooden door 't zweert:
In zwakheid weer toerusten:
Worden sterk: onverveert:
Hebben heel Heyrlegers
Snel op de vlucht gebracht:
Recht waren 't Geloof-plegers:
Die God gaf zulken kracht.
20. De vrouwen kregen hare
Dooden weer uyt het graf:
And're als Martelaren:
Werden gerecht zeer straf,
't Geen haar werd aangeboden,
En achten zy niet weerd
Verlossinge van noden,
't Geloof had haar geleerdt.
21. Anderen hebben spotting
En geesselen geproeft
Zy zagen waar haar lot hing,
Dit hiel haar onbedroeft,
Gevangen en in banden,
Gestenigt of doorsaagt,
Gedood achten 't geen schanden,
't Geloof haar onderschraagt.
22. Sommige gingen wand'len
In Schaaps, en Geyte vel,
Lieten haar qualyk hand'len,
Verdrukking was haar wel,
| |
[pagina 184]
| |
De weereld haer niet waerdig,
Hebben in 't woest gedoolt,
Dan op bergen onaerdig,
Ia spelonken gehoolt.
13. Dese die hebben alle
Getuigenis berekt,
Sy wisten van 't gevalle
In 't Paradys perfekt,
Dus hadden sy beloften
Van het beloofde zaet,
Dit dee haer smart versoften
Sy agten 't al voor baet.
24. Alsoo dat God wat beters
Over ons had versien
Sy waren doen al weeters
Van 't geen ons moet geschien
Om dat sy niet en kosten
Sonder ons aen 't volmaek,
Maer al door Christus mosten,
De beteykenis zaek.
|
|