|
| |
Lijkdicht of Triumphe, over de Gelukzalige Ontslaping van Do. Iacobus Kuyperis, In sijn leven getrouw Bedienaer Iesu Christi in de Gemeinte van Maes-sluys, gestorven den 18 Mey 1684. Met het gewenste; dog onverwachte beroep wegens Do. Adrianus Hoyer, getrouw Predikant in de Gemeinte tot Zwartewaal, Bevestigt op Maes-Sluys den 31 December 1684.
VEel beter is den dag des doods zeid Salomon,
Dan die: wanneer ymand door baren kind'ren won,
| |
| |
Want die ter wereld komt heeft veel verdriet te wachten,
Maar die hier Zalig scheid, scheid ook van alle klachten:
Gelukkig dan ô Ziel! die kort'ling is verhuist
Want hare woning leid maar in het stof vergruist,
Het teere aarde vat waar in zy was beslooten.
Leid nu daar ter neer gestort, en leidig uitgegoten
Een sterk geknogten band is nu aan stuk geraakt
Het ligchaam leit in 't stof de geest 't geluk nu smaakt
De stryd is nu gedaan de Ziele heeft Victory,
En is eeuwigheid by God in volle Glory.
Kuiperis onse vriend rust van zyn arrebeyd.
Syn ligchaam leid in 't graf sijn ziel heeft d'eeuwigheid
Daar draagt sy 's Hemelschen beeld uit 't aards is sy gewandelt,
Nu smaakte hy selfs en siet 't geen ons heeft verhandelt
Tot op den laatsten dag van Christi Hemelvaert
Was alles Hemels dat hy aan ons heeft verklaart,
't Was dalderlaatste reis dat zyn bespraakte tonge
Ons van den Hemel sprak daar hy is ingedrongen
Misgunt hem dit dog niet ey houd u klagten in!
't Verlies by ons is groot maar grooter syn gewin,
Was hy ontydig dood door wree Tyrans humeuren,
Gelyk dat aan Gods volk wel veeltyds placht te beuren.
Stephanus die wierd dood gestenig uit gejaagt,
Ier'mias van gelyk Iesaias wierd doorzaagt,
Petrus wierd gekruist Andreas van gelikke,
De Heere Iesus stutr aan 't kruis met dorens prikke
Zachrias de propheet word jammerlyk ontbloet,
Tusschen den Tempel en den Altaer bleef hy dood
Hoewel dit alles niet tot Zaligheid kan schaden,
| |
| |
De droefheid zal zoo ras door zwakheid niet verzaden,
Het weenen hangt meer aen als 't door wreetheid geschied,
Dat yemand werd gedood door trots of streng gebied:
't Is veel het lot geweest van die de Heer beminde
Dat onnatuerelyk de doot haer quam verslinden:
Hoe meenig martelaer heeft so een doot gesmaekt
Dat wie daer recht aen denkt, 't noch in het harte raekt,
Maer nu ons waerde Vriend en Harder is ontslapen
En op sijn bed gerust met Helm Schilt en Wapen,
Vol van het waer Geloof, gegrontvest op den Heer
Ey weest hier in verblyd, verblyd u dan nog meer
Om dat God nu sijn plaets door Hoyer doet beklede
Die hem met regt en ernst soekt vlytig na te trede:
Want hy is soo een Man, die flux roep uit de keel,
En niemand en ontziet: al was hy noch soo eel,
Niet dat hy menschen haet, neen hy is zeer sagtmoedig,
In ommegang gemeen, in liefde overvloedig,
Hy haet de boosheid seer, maer is der menschen vriend,
Dan is hy meest verblyd, wanneer hy Ziele wint,
't Is wysheid wat hy leert, want hy wil ziele vangen
't Verstand is ook in hem, want hy wykt quade gangen,
Hy spant zyn kragten in met hart met ziel en mont
Om die hem sijn vertrouwt, te rukken uit d'afgront,
Hy dondert met sijn leer, en ligt ook met sijn leven
Hy weet 't vermengde volk een yder 't sijn te geven
Den Sondaer tast hy aen, en grypt hem in 't hert,
| |
| |
Dan heelt hy wederom wanneer 't gebroke werd,
Al 't geen dat nodig is om 't vollik te bewaren,
Dat kan hy uyt Gods woord zeer grondig wel verklaren,
Den lauwen burger-rust en laat hy niet met vreen,
Maer roept, God spuwt u uyt lauwe Laodiceen,
Den Hemel is te hoog om makkelyk in te raken,
Men moet daer stryd toe doen, met bidde, vaste waken,
Denkt wie dat nagt en dag geduyrig om u gaet,
Het is dien helschen Draek die u zeer vierig haet,
Ik heb het u geseid, en hoop het meer te zeggen,
Op dat niemant namaels de schult op my kan legge
Siet so een Man heeft God ons nu weer toegebragt
En dat besonderlyk daer niet wert opgedagt,
By ongelegentheid is hy hier komen Preken,
Doe heeft God door zyn stem veel harten so doen breken,
Dat sy met grooten lust hem wensten op den stoel,
Daer Kuyper meenigmael het nodeloos gewoel,
Seer vierig heeft bestraft gelukkig die 't onthouwe
En nu met liefde weer ons Hoyer hier aenschouwe,
Daer moet eerst liefde zyn tot 't Woord, en ook tot hem,
Of 't is voor die het hoort maer als een bloote stem
't Moet in het harte gaen, of 't kan geen vrugten werken,
Die hem niet regt en mind, en kan niet recht opmerken,
Al die geen liefde draegt tot zoo een Predikant,
Die voor de Ziele waekt die is als steenig Land,
Dat niet bequaem en is om goed saet in te smakken
't Is te stug en styf 't kan niet in 't harte zakken,
't Moet sagte aerde zyn bequaem en wel bereid,
| |
| |
Dan zal 't Woord vruchten doen als 't een vroom Leeraer zeid.
Siet dan hoe dat gy hoort, bereid u hart ter dege,
Hier toe wil God de Heer my en u al bewegen,
Laet ons met dankbaerheid nu treen in 't Nieuwe Iaer,
Waer in dat ik u wensch Gods zegen allegaer.
|
|
Auteursrechtvrij