Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
[pagina 138]
| |
Stemme: Ach schoonste Nimph &c.1.
O Schyn hoe hebje meenig mensch bedrogen,
Hoe is het mogelijk
Dat gy in schyn u selven kunt vernoogen,
't Is u maer tot een strick:
Want veel meer quaet sal Godt u eens toesenden
Als gy voor andere hebt bereydt,
Het sal u namaels wesen leydt,
In u elenden.
2. Als Godt sal komen om gericht te houwen,
Van al 't verborge quaedt:
Van jong en out, van mannen en van vrouwen,
Van laag of hoogen staet,
Want daer en is voor hem doch niet versteecken,
Hy sal 't al brengen in het licht,
Wanneer gy voor sijn aengesicht
Sult staen bezweeken.
| |
[pagina 139]
| |
3. Wanneer dien dag van rekenschap sal komen
Van levende en dood',
Daer alle schijn sal werden weg genomen,
't Sal al staen naekt en bloot:
O dag O dag wat zult gy schrik invoeren,
Voor die op u hier niet en agt,
Wanneer dat al des duyvels macht,
Op u zal loeren.
4. Dan sal den rechter u gaen overgeven,
Aen die gy hebt gedient,
Gy sult met haer altijd stervende leeven,
Nooyt werd u hulp verliend,
Godt sal u eeuwiglijk van hem verstooten,
Sijn liefde krijgt gy nimmermeer,
Hy sal u in de Helle neer,
Van gunst ontblooten.
5. De Helsche pijn die sult gy moeten dragen,
Voor eeuwig en altoos,
Een worrem sal u sonder eynde knagen,
By al de geesten boos:
Het licht en sal u noyt weerom verschynen,
Gy blyft daer in de duysternis,
En dat noch 't alderquaetste is,
't Sal nooyt verdwynen:
6. Och wilt dan alle ondeugt schuwen,
En handelt doch oprecht,
Wilt voor 't verderf, en 't minste quaedt doch gruwen,
Maeckt uwe wegen slecht,
Dat gy daer over niet en komt te vallen,
Ey wilt doch op een effe baen,
Oprecht in uwen wandel gaen,
Ontwaekt doch alle.
7. Ontwaekt doch al de deure der genade
| |
[pagina 140]
| |
Is noch niet toegedaen,
Och laet u nu ten besten raden,
Wilt u van schijn ontslaen,
Tracht in oprechtigheydt den Heere te soocken,
Soo sult gy eeuwig wesen bly,
En van de Helle worden vry,
Van Godt gesproocken.
89. Gy sult van hem dien grooten schat be-erven
Die nooyt geen oog en sag,
Geen roest, of mot sal die ooyt bederven,
Daer komt geen wee noch ach:
Want Godes lof wordt stadig uytgesongen,
Van Engelen, en van Cherubyns,
Haar lafenis is melck en wijns
Voor keel en tongen.
Wat is schijnheyligheit een schrickelijk sonde
Die hem tot schyn begeeft, en daer altyt in leeft,
Die krygt daer na een ongeneselyke wonde,
Waer van Lichaem en Ziel te saem schut en beeft
Maer die hem wagt van schyn en stelt sijn Godt voor oogen,
En wandelt soo oprecht als een Nataniel.
Die sal 't quaet dat hy moetgewillig hier gedogen
Want hy weet dat hy na ten Hemel varen sel.
|
|