Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
Stemme: Als een uytgestorten balsem. Of: Nu wy dus zyn t'saem gekomen.1.
AChab vol afgoderye,
Koning over Israel,
Was den Heere seer rebel,
Wanneer als hy sou gaen stryen
Met den Koning Iosaphat,
Na Ramoth in Giliat.
2. Doe vergaerde hy Propheten,
Tot vier hondert in 't getal,
Die hy doe gebruyckten al,
Em voorseker vast te weeten,
Of 't hem sou voorspoedig gaen
| |
[pagina 133]
| |
Tegen Benhadat te slaen.
3. Als hy dese leuge-geesten
Nu aldus hadden voor hem staen,
Vangt hy dus een vrage aen,
Sal ick trecken, was het eersten,
Segt het my doch alle gaer,
Of zal ick het laten naer?
4. Strack sy al uyt eene monden,
Als sy hem hadden gehoort,
Geven Achab tot antwoordt:
Siet wy hebben uytgevonden,
Dat de Heer in Konings handt,
Nu sal geven u vyandt.
5. Maer als Iosaphat den Koning,
Hier niet wel was in gerust,
Heeft hy dit noch wat gesust,
Sprak met woorden soet als honing,
Is hier niet noch een Propheet,
Die veel van den Heere weet.
5. Dat wy die ook mochten vragen,
Maer den Coning Achab straf,
Iosaphat tot antwoord gaf,
Die en kan ick niet verdragen,
Siet hy propheteert mijn quaet
Altijdt, daerom ik hem haet.
7. Iosaphat den Coning seyde,
Dat den Coning soo niet segt:
Strack sent Achab om een knegt,
Die moest sonder lang te beyde
Halen den Propheet Micha,
Eenen Soone van Iimla.
8. Iosaphat, en Achab mede,
Elk zat deftig op sijn Throon,
Ider met haer kleeren schoon,
| |
[pagina 134]
| |
Hadden sy haer laten kleeden,
Aen Samaria's Stads-poort,
Daer geschieden 't valsche woord.
9. Zedenia een uyt alle,
Had twee hoorenen gemaekt,
De reys most niet sijn gestaekt,
Stootende soo souden vallen
Al de Syriers ter neer,
Met dit hoorende geweer.
10. Maer Micha komt uyt de boeyen,
Die werd ook na raed gevraegt,
Hy antwoord seer onversaegt,
De valsheyd gaet hy verfoeyen,
En hy seyd het Achab vry,
Gy en sult niet keeren bly.
11. Soo waerachtig als de Heere
Leeft en ook mijn ziele mee,
Gy en sult geensins met vree
Van u vyand wederkeere:
Maer dit 's voor Achab onsoet,
Daerom toond hy hem verwoed.
12. Achab voerde dese rede,
Heb ik u niet wel geseyd,
Dat hy my nooyt goeds bereyd,
Daerom heeft hy ook geen vrede,
Maer hy krygt nu swaerder smart,
Om dat hy my handelt hart.
13. Alsoo toog den Koning heenen,
Met den Koning van Iuda,
De Syriers spoedig na,
Maer soo ras sy haer verschenen,
Schiet een man eenvoudig veer,
Den Afgoden-dienaer neer.
13. Hier lag hy nu seer verslagen,
| |
[pagina 135]
| |
Die te vore moedig sat,
Siet hoe haest keert 's werelds rat:
Hy wou na Micha niet vragen,
Maer hy hielt hem aen bedrog,
Dat hem in dit lijden brog.
15. Keert u handt en voert de wagen,
Uyt het leger nu terstont,
Sprak Achab, ik ben gewont,
Maer dit sou noch meer verzagen,
Dus soo houden sy hem stil,
Of hy nu al vluchten wil.
16. Hevig ging het op een strijen,
Tot de Zonne onder was,
Doe riep Israel seer ras,
Ider soeckt hem te bevryen:
Doe was Achab vol hoogmoet,
Al gesturven in sijn bloet.
17. In Samaria daer voerden
Sy desen Afgods-dienaer,
En begroeven hem aldaer!
Maer siet hoe de honden loerden,
Aen de vijver van de Stadt,
Daer 't de hoere maeckten nat.
18. Als men daer de wagen spoelde
Lickten de honden daer af
't' Bloedt dat Achabs wonde gaf
Hoe hy in syn leven woelde,
En wat hy al heeft gedaen:
Vind men in Chronyke blaen.
19. Oorlof laet ons doch hak[en]
Na de waerheydt nacht en dag
En daer van maken gewag,
Altydt bidden vasten, waken,
Tegen al 't bedrog en list,
Van den valschen Antichrist.
| |
[pagina 136]
| |
Achab haet
Michas raet,
En hy laet
Hem weer sluyten,
Om dat hy de waerheyt seydt.
Maer de praet,
Vals en quaet,
Hy toestaet,
Van de guyten,
Dat hem na de doodt toe leydt.
VIer hondert in 't getal
Zyn die vals propheteeren
Voor Achab als hy wil
Gaen trecken na den strydt,
Maer een die hy benydt
Spreekt regt het woordt des Heeren
Doch dit is niet met al,
Micha moet swygen stil.
| |
[pagina 137]
| |
O! Achab moet gy dan,
De saeck selfs ondervinden?
Hoe haet gy Micha soo.
Daer hy die waerheyd spreekt?
Hoe komt dat hy u wreekt
Aen Godes welbeminde,
En weet gy daer niet van?
Hoe is u hart soo snoo?
O! gy uytsinnig mensch,
Wie heeft u soo betovert;
Dat gy de waerheydt niet
En soudt gehoorsaem zyn?
Of wilt gy in de pyn
Eerst leggen als een rover,
Is dat u harten wensch;
't Sal soo haest zyn geschiet.
Vaert dan voort trotsen Heldt.
Moet Micha weer in boeyen,
Gespyst met tranen broodt,
Gelaeft met trane drank,
Gy sult haest zyn tot stank,
En in de Helle gloeyen,
U vonnis is gevelt,
Gy reyst al na de Doodt.
|
|